مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف: کارکنان مراکز بهداشت و درمان بعلت مواجهات شغلی در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت های انتقالی از راه خون نظیر هپاتیت B ، هپاتیت C و ایدز در اثر فرو رفتن اجسام نوک تیز در بدن می‏باشـــند . هدف از این مطالعه بررسی شیوع فرو رفتن اجسام نوک تیز در بدن و عوامل مرتبط با آن در کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان بهار بوده است.

  روش بررسی: این مطالعه در سال 1386 و به روش مقطعی بر روی 182 نفر از کارکنان بهداشتی و درمانی شهرستان بهار انجام گرفت. اطلاعات مربوط از طریق پرسشنامه جمع آوری و با استقاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کای مربع و آنالیز رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: در این مطالعه فراوانی آسیب های شغلی در طول مدت خدمت 7/57 درصد بود. بیشترین وسیله آسیب رسان در این مطالعه، سر سوزن سرنگ (8/84درصد) و شایع ترین مرحله خدمت بهداشتی درمانی منجر به آسیب، برگرداندن در پوش سر سوزن(6/28درصد) بوده است. کاردان ها و کارشناسان آزمایشگاه (7/91 درصد) بیشترین تماس های شغلی را داشته اند(05/0 > P ). 5/90 درصد از کارکنان پس از صدمات شغلی، فقط به شستشوی محل آسیب با آب و صابون بسنده نموده بودند. با افزایش سابقه کار احتمال سابقه آسیب نیز افزایش می یافت(12/1- 03/1 CI= ،07/1 OR= )، اما بین جنس و سن کارکنان و آسیب شغلی ارتباط معنی دار مشاهده نگردید .

  نتیجه گیری: این مطالعه نشان دهنده بالا بودن فراوانی تماس شغلی با خون در بین کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بهار می باشد. آموزش راه های انتقال بیماری های منتقله از راه خون ، بکارگیری احتیاطات استاندارد و افزایش راهکار های محافظت کننده توصیه می گردد .