زمینه و هدف: کارکنان در محیط های کاری اغلب از تجربه نشانه های متعدد جسمی و روانی شکایت می کنند که به لحاظ طبّی قابل توضیح نیست. هدف از این پژوهش تعیین قدرت پیش بینی کنندگی شکایت های جسمی و روانشناختی توسط نگرش کارکنان نسبت به مسائل ایمنی بود.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است. نمونه متشکل از 189 نفر از کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان در سال 91-1390 بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده و به پرسش نامه های خصوصیات دموگرافی، نگرش نسبت به مسائل ایمنی از مانتینیو (2005)، شکایت های جسمی و روانی از بارلینگ و همکارانش (2002) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه درونی معنی داری بین نگرش نسبت به مسائل ایمنی و شکایت های جسمی و روانی وجود دارد (01/0P<). همچنین تحلیل چند متغیره نشان داد که متغیر نگرش نسبت به مسائل ایمنی به ترتیب حدود 12% و 29% از شکایت های جسمی و روانی را پیش بینی کرد (01/0P<).

نتیجه گیری: نتایج این پژوهش از اهمیت متغیر نگرش نسبت به مسائل ایمنی در پیش بینی شکایت های جسمی و روانی در کارکنان حمایت می کند.