زمینه و هدف: جو ایمنی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های ارزیابی عملکرد مدیریت ایمنی و بهداشت حرفه‌ای در محیط کار است که به ارزیابی نگرش کارکنان نسبت به مسائل ایمنی می‌پردازد. هدف از این مطالعه بررسی روابط بین ابعاد مختلف جو ایمنی با عملکرد ایمنی در صنعت هوانوردی و رتبه‌بندی ابعاد مختلف جو ایمنی است.

روش بررسی: برای سنجش جو ایمنی از پرسش‌نامه جو ایمنی محمدی‌زیدی و همکاران(1390) با ابعاد تعهد مدیریت، ارتباطات درباره مسایل ایمنی، محیط ایمن، مسئولیتپذیری مدیران، درک ریسک، رضایت شغلی و آگاهی نسبت به موضوعات ایمنی و برای سنجش عملکرد ایمنی در پژوهش حاضر از پرسش‌نامه ارشدی و همکاران(1390) که بر پایه‌ی پرسش‌نامه عملکرد ایمنی سیو و همکاران (2003) تهیه گردید، استفاده شد. برای بررسی ارتباط بین عامل‌های جو ایمنی و عملکرد ایمن و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS V:19 و مدل‌سازی معادلات ساختاری از نرم‌افزار اسمارت پی. ال. اس استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که عامل "تعهد مدیریت" با ضریب مسیر(672/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (110/8) ؛ "محیط ایمن" با ضریب مسیر(743/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (362/16)؛ متغیر "ارتباطات در محیط " با ضریب مسیر(677/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (424/9)؛ "مسئولیت‌پذیری مدیران" با ضریب مسیر(577/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (597/10)؛ عامل "رضایت شغلی" با ضریب مسیر(641/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (847/11) عامل "آگاهی نسبت به موضوعات ایمنی" با ضریب مسیر(317/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (536/2)؛ و "درک ریسک" متغیر با ضریب مسیر(444/0) و مقدار آماره‌‌ی تی (941/3) بر عملکرد ایمنی موثر بوده و عوامل"تعهد مدیریت" با میانگین (29/4) در اولویت اول و ارتباطات در محیط کار" با میانگین (22/2) در اولویت آخر قرار گرفتند.

نتیجه‌گیری: تصور و عقاید کارکنان نشان داد که عملکرد ایمن به عواملی هم‌چون تعهد مدیریت، ارتباطات درباره مسایل ایمنی، محیط ایمن، مسئولیت‌پذیری مدیران، درک ریسک، رضایت شغلی و آگاهی نسبت به موضوعات ایمنی بستگی داشته و اهتمام مدیران و کارکنان فرودگاه‌های کشور در ارتقای جو ایمنی امری ضروری است.