دوره 13، شماره 5 - ( 1395 )                   جلد 13 شماره 5 صفحات 38-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


کارشناسنی ارشند مهندسنی بهداشنت حرفنهای، گنروه بهداشنت حرفنهای، دانشنکده بهداشنت، دانشنگاه علنوم پزشنکی جنندی شناپور اهنواز، اهنواز، اینران ، f.khademian62@gmail.com
چکیده:   (8934 مشاهده)

زمینه و هدف : امروزه برای بهبود شرایط ایمنی محیط کار تمرکز بیشتری بر روی عوامل سازمانی و مدیریتی از جمله جو سازمانی و به ویژه جو ایمنی می شود. با توجه به اینکه درک ایمنی و نگرش کارکنان در یک سازمان نسبت به وضعیت ایمنی محیط کارشان متفاوت می باشد؛ بنابراین برای سنجش این تفاوت در شرایط مختلف مثل موقعیت های شغلی مختلف و نوع قرارداد کاری می توان از پرسشنامه های استاندارد استفاده کرد. هدف این مطالعه تجزیه و تحلیل جو ایمنی محیط کار با استفاده از پرسشنامه نوردیک در یک صنعت فلزی می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه برای سنجش جو ایمنی محیط کار در میان گروه های مختلف کارکنان، در یک صنعت فلزی، از پرسشنامه نوردیک NOSACQ-50 استفاده شد. در مجموع 300 پرسشنامه میان کارکنان توزیع شد که نتایج امتیازات جو ایمنی بدست آمده توسط 267 نفر از کارکنان با نرم افزار SPSS آنالیز شد. در این مطالعه تاثیر موقعیت شغلی، نوبت کاری، نوع قراردادکاری، نوع شغل(دفتری و غیر دفتری) و متغیرهای جمعیت شناختی بر درک جو ایمنی بررسی شد.

یافته ها: محاسبه میانگین امتیازات جو ایمنی نشان داد که میانگین کلی جو ایمنی 88/2 بود. بیشترین و کمترین امتیاز به ترتیب مربوط به اعتماد به کارایی سیستم ایمنی (35/3) و عدالت مدیریت ایمنی(69/2) بود. نتایج مطالعه نشان داد که بین سن و سابقه کار با جو ایمنی ارتباط معناداری وجود دارد. و به طور مشابه بین موقعیت شغلی، نوع شعل با جو ایمنی نیز ارتباط معناداری وجود دارد. ولی بین متغیرهایی از قبیل نوبت کاری، سطح تحصیلات و نوع قراداد کاری با جو ایمنی ارتباط معناداری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه اهمیت بررسی جو ایمنی محیط کار در میان گروه های کاری مختلف را نشان می دهد. به ویژه مدیران و کارکنان با سن و سابقه کاری بیشتر درک مثبت تری از ایمنی محیط کارشان دارند.و همچنین عوامل استرس زای محیط کار احتمالا تاثیر منفی روی جو ایمنی دارند.

متن کامل [PDF 696 kb]   (5781 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش مورد | موضوع مقاله: ایمنی
دریافت: 1394/2/7 | پذیرش: 1394/11/13 | انتشار: 1395/10/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.