دوره 15، شماره 1 - ( 1397 )                   جلد 15 شماره 1 صفحات 125-116 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، jahangiri_m@sums.ac.ir
چکیده:   (4419 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کارکنان شاغل در بیمارستان‌ها و مراکز خدمات بهداشتی- درمانی با طیف وسیعی از آلاینده‌های تنفسی از جمله آلاینده‌های بیولوژیکی و شیمیایی مواجهه دارند. برای حفاظت کارکنان در برابر این مخاطرات لازم است از ماسک‌های تنفسی با فاکتور حفاظتی مناسب استفاده شود. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک مخاطرات تنفسی به‌منظور تعیین فاکتور حفاظتی ماسک در یکی از بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ابتدا با استفاده از روش واکاوی خطرات شغلی (JHA)، گروه‌ها و وظایف شغلی مشمول برنامه حفاظت تنفسی تعیین گردیدند. در مرحله بعد با استفاده از روش توصیه شده توسط موسسه تحقیقات رابرت- ساو در ایمنی و بهداشت شغلی (IRSST) فاکتور حفاظتی ماسک‌های تنفسی مورد نیاز در مشاغل مشمول حفاظت تنفسی تعیین گردید.
یافته­ها: نتایج این مطالعه نشان داد برای تعدادی از آلاینده‌های تنفسی موجود در بیمارستان، ماسک‌های (N95/FFP2)، از درجه حفاظتی کافی برخوردار نبوده و ضروری است از ماسک‌هایی با فاکتور حفاظتی بالاتر نظیر PAPR (ماسک‌های تصفیه‌کننده مجهز به نیروی محرکه تمام صورت یا دارای هلمت/هود) با کارتریج A1B1P3 استفاده شود.
نتیجه­گیری: در شرایطی که امکان اندازه‌گیری و ارزشیابی آلاینده‌های تنفسی وجود نداشته باشد و به‌خصوص در مورد آلاینده‌های بیولوژیکی که فاقد روش‌های استاندارد اندازه‌گیری و نیز حدود مواجهه شغلی می‌باشند، استفاده از روش کیفی (نیمه کمی) ارائه شده توسط موسسه IRSST می‌تواند در تعیین فاکتور حفاظتی ماسک و نوع ماسک تنفسی، مؤثر واقع شود.
 
کلیدواژه ­ها: ارزیابی ریسک، فاکتور حفاظتی، ماسک، مخاطرات تنفسی، بیمارستان.
متن کامل [PDF 676 kb]   (1824 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ارزیابی و مدیریت ریسک
دریافت: 1395/12/13 | پذیرش: 1396/5/16 | انتشار: 1397/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.