دوره 9، شماره 3 - ( 1391 )                   جلد 9 شماره 3 صفحات 51-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Arab M, Rahimi A, Vali L, Ravangard R, Akbari Sari A. Study of the relationship between nurses’ work environment indices and their burnout aspects in TUMS teaching hospitals . ioh 2012; 9 (3) :39-51
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-871-fa.html
عرب محمد، رحیمی عباس، والی لیلا، روانگرد رامین، اکبری ساری علی. بررسی ارتباط بین شاخص‌های محیط کاری پرستاران و ابعاد فرسودگی شغلی آنان در بیمارستان‌های عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران . سلامت كار ايران. 1391; 9 (3) :39-51

URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-871-fa.html


، arabmoha@tums.ac.ir
چکیده:   (11909 مشاهده)

  زمینه و هدف: در یک سازمان سالم، سلامت جسمی و روانی کارکنان به همان اندازه مهم و مورد توجه مدیریت سازمان است که تولید و بهره­وری مورد تأکید قرار می­گیرد. فرسودگی شغلی، محصول استرس طولانی مدت در محل کار می ­ باشد. علائم این سندرم زمانی آشکار می ­ شود که توانایی ­ های فرد برای تقاضاهای محیط کار کافی نباشد. خستگی عاطفی، زوال شخصیت و احساس فقدان موفقیت فردی، سه بعد مختلف فرسودگی شغلی می ­ باشند. در این مطالعه، ضمن بررسی محیط کار پرستاران از لحاظ مشارکت پرستاران در امور، طرح ­ ریزی کیفیت مراقبت پرستاری، رهبری و پشتیبانی مدیریت از پرستاران، کفایت منابع و پرسنل و مطلوبیت روابط پزشک ـ پرستار، به بررسی تأثیر شرایط محیط کار آنان بر میزان بروز ابعاد مختلف فرسودگی شغلی در آن ­ ها پرداختیم.

  روش بررسی: پژوهش انجام شده از نوع مطالعات توصیفی - تحلیلی می ­ باشد که به ­ صورت مقطعی و جهت بررسی تأثیر محیط کاری پرستاران بر ابعاد فرسودگی شغلی آنان در بیمارستان ­ های آموزشی و عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1386 انجام شده است. تعداد241 پرستار از این جمعیت(با سطح اطمینان 95%، توان آزمون80% و ریزش 30%) به ­ طور تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع ­ آوری داده ­ ها از دو پرسشنامه شاخص محیط کار پرستاری و فرسودگی شغلی استفاده گردید که توسط پرستاران بخش ­ های داخلی و جراحی تکمیل شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ­ ها از نرم ­ افزار 5/11 SPSS و رگرسیون لجستیک استفاده شد.

  یافته ­ ها: نتایج پژوهش نشان دادند که نوع بیمارستان و جنسیت بر روی فراوانی احساس فقدان موفقیت فردی تأثیردارند. شدت احساس فقدان موفقیت فردی از متغیر نوع بیمارستان تأثیر می ­ پذیرد. کاهش مشارکت در طرح ­ ریزی کیفیت مراقبت(326/2 =OR )، رهبری و پشتیبانی مدیریت ضعیف(553/4 =OR ) و روابط محدود و ضعیف پزشک-پرستار(339/1 = OR) بر روی فراوانی زوال شخصیت تأثیر منفی می ­ گذارند. شدت زوال شخصیت از کاهش متغیر طرح ­ ریزی کیفیت مراقبت(310/3 OR= ) تأثیر منفی می ­ پذیرد. فراوانی خستگی عاطفی از رهبری و پشتیبانی مدیریت ضعیف(152/2 =OR )، و در نهایت، شدت خستگی عاطفی از کاهش مشارکت در طرح ­ ریزی کیفیت مراقبت(838/3 =OR ) و عدم کفایت منابع(440/2 = OR) و روابط محدود پزشک-پرستار(552/2 = OR) تأثیر منفی می ­ پذیرند. همچنین، نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که با توجه به خطای معیار، کلیه ­ی روابط فوق الذکر، مستقیم می ­ باشند یعنی با افزایش یکی، دیگری نیز افزایش می ­ یابد.

  نتیجه گیری: در نهایت می ­ توان گفت که نوع و تعداد بیماران مراجعه کننده به بیمارستان ­ های مورد بررسی، استفاده از الگو ­ های کاری قابل انعطاف، استقبال از ایده ­ های کاری جدید، استفاده از کار تیمی، مشارکت دادن پرستاران در امور بیمارستان، فراهم بودن فرصت ­ های آموزشی و ارتقای شغلی، وجود حمایت ­ های مدیریتی و غیره، بر میزان فراوانی و شدت ابعاد فرسودگی شغلی پرستاران تأثیرگذار هستند.

 

متن کامل [PDF 951 kb]   (5475 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/9/12 | پذیرش: 1392/3/25 | انتشار: 1392/3/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله سلامت کار ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iran Occupational Health

Designed & Developed by : Yektaweb