زمینه و هدف: خشونت محل کار علیه پرستاران زن در حال افزایش است و در بیشتر موارد پرستاران زن وقایع خشونت آمیز را گزارش نمی کنند، لذا هدف از این مطالعه بررسی خشونت محل کار علیه زنان پرستار و دیدگاه آنها در ارتباط با بروز خشونت محل کار و دلایل عدم گزارش دهی موارد خشونت آمیز در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام در سال 1391 بوده است.
روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، تجارب یک نمونه تصادفی شامل 53 نفر از زنان پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام در مورد خشونت بیماران در سال 1391انجام شد.
یافته ها: 48 نفر(6/90%) مورد خشونت کلامی بیمار و 8 نفر(1/15%) مورد خشونت فیزیکی بیمار و 49 نفر (5/92%) مورد خشونت کلامی همراه بیمار و 6 نفر (3/11%) مورد خشونت فیزیکی همراه بیمار قرار گرفته بودند. بیشترین علت عدم گزارش دهی موارد خشونت آمیز به علت بی فایده بودن این کار بوده است. بین خشونت فیزیکی بیمار با سن پرستار و همچنین بین وضعیت تاهل با خشونت کلامی بیمار ارتباط آماری معناداری مشاهده گردید(P<0.05).
نتیجه گیری: وقوع خشونت محل کار علیه پرستاران زن بسیار بالا بوده و افزایش حراست بیمارستان ها در جهت کاهش خشونت پیشنهاد می شود و در مورد گزارش دهی وقایع خشونت آمیز ایجاد و معرفی اداراتی برای ثبت گزارش دهی حادثه و پیگیری آن ضروری است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |