مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: تصادف‌ها و برخوردهای از جلو یکی از شایع‌ترین حوادثی است که در جاده‌ها رخ می‌دهد .یکی از علل اصلی این حوادث عدم تمرکز و حواس‌پرتی رانندگان است. سیستم‌های هشدار برخورد از جلو یکی از فناوری‌هایی است که به منظور کمک به رانندگان و افزایش آگاهی موقعیتی آن‌ها ارائه ‌شده‌اند.

 در این مطالعه یک سیستم هشدار برخورد از جلو طراحی شده و اثرات آن بر عملکرد رانندگی به صورت میدانی ارزیابی شده است.

روش بررسی: متغیرهای عملکرد رانندگی شامل زمان عکس‌العمل اولیه، زمان حرکت، زمان عکس‌العمل ترمز گیری، تعداد خطاها و فاصله بین دو خودرو، طی سناریو تعریف‌شده، در چهار آزمون مختلف (وجود/عدم وجود فعالیت ثانویه – سیستم هشدار خاموش/روشن) اندازه‌گیری شد.

یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دهنده تأثیر معنی­دار فعالیت ثانویه در افزایش زمان عکس‌العمل ترمزگیری راننده، تعداد خطاها و کاهش فاصله بین دو خودرو است. همچنین مشخص شد که این سیستم هشدار برخورد از جلو، با کاهش زمان عکس‌العمل اولیه و افزایش فاصله بین دو خودرو باعث افزایش ایمنی رانندگی و کاهش تعداد خطاهای رانندگان می‌شود. طی مطالعه انجام شده ارتباط معنی­داری در رابطه با تأثیر این سیستم در زمان حرکت راننده یافت نشد.

نتیجه گیری: سیستم هشدار طراحی شده باعث بهبود عملکرد رانندگی شد. به منظور افزایش قابلیت اطمینان این نتایج، مطالعات میدانی بیشتری لازم است.