مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: ملامین ماده­ای شیمیایی با کاربرد گسترده در صنعت است و در تولید صفحات روکش­دار پلاستیکی، چسب، ترکیبات قالب­گیری وظروف ملامین سازی استفاده می­شود. فرمالدهید بعنوان یک ماده محرک در صنعت تهیه ظروف غذاخوری تولید می­گردد و  باعث ایجاد عوارضی در کارگران این صنایع می­شود. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک اثرات تحریکی فرمالدهید در کارگاه­های سازنده ظروف ملامین انجام گردید.

روش بررسی: در این مطالعه 54  کارگر از کارگاه­های سازنده ظروف ملامینی بعنوان گروه مواجهه یافته با فرمالدهید و30 کارگر از صنایع مواد غذایی و بدون مواجهه با عوامل زیان آور به عنوان گروه کنترل بررسی گردیدند. نمونه برداری از هوای تنفسی با استفاده از روش شماره 3500 سازمان NIOSH انجام گردید. اثرات تحریکی فرمالدهید با استفاده از پرسشنامه آژانس ایمنی، بهداشت و محیط زیست/آزمایشگاه ایمنی و بهداشت بررسی گردید و میزان ریسک نسبی برای هر پاسخ تحریکی محاسبه گردید.

یافته­ها: میانگین غلظت فرمالدهید در کارگاه­های سازنده ظروف ملامین  ppm ۰۴۴/۰±۱/۰ ارزیابی شد. نتایج آزمون آماری کای دو نشان داد که میزان بروز علائم تحریکی در چشم و مسیر تنفسی فوقانی در گروه مواجهه یافته به صورت معنی داری بالاتر از گروه کنترل می­باشد (05/0 P <). میزان ریسک نسبی برای تمامی اثرات تحریکی بالاتر از 1 محاسبه گردید. نتایج نشان داد در بین گروه­های شغلی مختلف پرسکاران بیشترین میزان مواجهه با فرمالدهید را دارند و اثرات تحریکی در چشم پرسکاران بالاتر از سایر گروه­های شغلی است.

نتیجه گیری: نتایج اندازه گیری هوای تنفسی حاکی از بالا بودن میزان مواجهه کارگران با فرمالدهید در مقایسه با حد آستانه مجاز TWA از سازمان NIOSH  می باشد. بررسی تحریک پذیری در کارگران مشخص می­سازد که در غلظت­های پایین­تر از حدود مجاز توصیه شده در ایران تحریک چشم و مسیرتنفسی قابل توجه است. از این رو  با توجه به بالا بودن میزان ریسک نسبی تحریک پذیری در کارگاه­های ملامین سازی نیاز به برنامه­ای جامع جهت مدیریت ریسک اثرات تحریکی وجو دارد.