مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف:ّطبق برآوردهای WHO سالانه 7/3 میلیون مرگ منتسب به آلودگی هوای آزاد رخ می­دهد که نشان می دهد آلاینده ها با میزان بالایی از مرگ و میر مرتبط هستند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف کمی­سازی و برآورد اثرات بهداشتی منتسب به دو آلاینده _5/2PM و CO در هشت شهرصنعتی ایران در سال1390 بااستفاده ازمدلAirQ  انجام شد.

روش بررسی:ابتدا داده­های موردنیاز از سازمان محیط­زیست شهرهای مورد مطالعه اخذ گردید. آنالیزها و محاسبه شاخص­های آماری جهت کمی­سازی، با برنامه­نویسی در اکسل انجام گرفت و اطلاعات به مدل AirQ وارد شد. نتایج کلی بصورت موارد کل مرگ و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی-عروقی در قالب جداول و گراف ارائه شد.

یافته ها:طبق نتایج، به ازای هر&mug/m³ 10 افزایش غلظت _5/2PM و mg/m³1 افزایش CO، میزان خطر مرگ بترتیب 5/1% و 7/0% افزایش می­یابد. تجمعی کل مرگ منتسب به _5/2 PMدر اصفهان و شیراز بترتیب حدود 585 و 454 مورد برآورد گردید که حدود 42/5% مرگ­ها را بخود اختصاص میدهد. تجمعی موارد مرگ قلبی عروقی منتسب به CO نیز برای اصفهان، تهران و شیراز به ترتیب 14 مورد (15/2%)، 24 (86/0%) و 3 مورد (69/0%)برآورد گردید.

نتیجه گیری:مطالعه حاضر، تأکیدی براین موضوع است که _5/2PM و CO نیز همانند سایر آلاینده­ها تأثیر نامطلوبی بر سلامت انسان دارند. در بین هشت شهر مورد بررسی اهواز کمترین مقادیر مرگ منتسب به CO و بیشترین موارد مرگ منتسب به _5/2PM را داشته است که این می تواند به دلیل تداوم روزهای با غلظت بالاتر ذرات یا میانگین بالاتر این آلاینده در شهر  اهواز باشد.