زمینه و هدف: صدا به عنوان یک عامل فیزیکی زیان آور، از معضلات اساسی دنیای صنعتی بوده و تعداد قابل توجهی از افراد، از آزار ناشی از آن در مخاطره اند. یکی از پیامدهای منفی مواجهه با صدا، اختلال در خواب می باشد. خواب به عنوان عاملی مهم در سلامت و رفاه افراد بوده که تنزل در کمیت و کیفیت آن، می تواند سلامت و ایمنی فرد و اطرافیان را به خطر بیاندازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین صدا و کیفیت خواب، در کارگران یکی از صنایع لبنی اجرا شده است.

روش بررسی: در مطالعه حاضر که به صورت توصیفی شاهد – موردی انجام پذیرفت، 86 نفر از پرسنل شاغل در یکی از کارخانه های صنعتی، در دو گروه مورد و شاهد، شرکت داشتند. عوامل مداخله گر از طریق پرسشنامه محقق ساخته شناسایی گردید و برای تعیین مقدار صدا و کیفیت خواب افراد از دستگاه صداسنج CEL-450 و پرسشنامه استاندارد پیتزبورگ استفاده گردید.

یافته‌ها: میانگین میزان مواجهه با صدا در افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب 36/2 ±31/83 و 12/5±91/56 دسی بل و نمره حاصل از پرسشنامه کیفیت خواب نیز، در افراد گروه در معرض صدا 19/6 و در گروه شاهد 81/3 حاصل شد که اختلاف معناداری درکیفیت خواب دو گروه مورد بررسی وجود داشت |(P<0.05).

نتیجه‌گیری: به نظر می رسد که مواجهه با صدای شغلی می تواند به عنوان عاملی تاثیرگذار در کاهش کیفیت خواب افراد در معرض باشد. با توجه به تاثیر کیفیت خواب بر عملکرد افراد و وضعیت سلامت روانی آن ها، لازم است که این جنبه از سلامتی افراد شاغل مورد توجه بیشتر قرار گیرد.