مجله علمی پژوهشی

  زمینه و اهداف:. حرفه پرستاری بدلیل نیاز به مهارت و تمرکز بالا در انجام کار ،همکاری تیمی قوی و ارایه مراقبت 24ساعته استرس شغلی زیادی ایجاد می کند. استرس شغلی به عنوان یک فاکتور اصلی در ایجاد بیماری و افزایش میزان غیبت از کار پرستاری محسوب می شود. در راستای رسیدگی به نیازهای پرستاران،باید به بهداشت فیزیکی و روانی آنان نیز توجه شود تا مراقبتی با کیفیت بالا به بیماران ارائه شود. این مطالعه با هدف تعیین علل اصلی ایجاد کننده استرس شغلی پرستاران انجام گرفت. با این امید که شناخت درست این عوامل سیستم های بهداشتی را در کاهش یا رفع این عوامل و ایجاد محیط بهتر کاری یاری رساند.

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی (از نوع همبستگی) 140 نفر از پرستاران بخش های مختلف چندین بیمارستان پرسش نامه استرس شغلی اوسپیو ، را پر کردند. این شاخص دارای اعتبار ثابت شده و ثبات داخلی با آلفا کرونباخ 87% است که در مطالعات زیادی مورد استفاده قرار گرفته است.برای تجزیه تحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری 13SPSS .ستفاده شد  

  یافته ها : مهم ترین استرسورهای شغلی بترتیب شامل عدم دریافت پاداش و تشویق(6/48درصد)، بار کاری زیاد (4/46درصد)، عدم شرکت در تصمیم گیری های مهم بخش(3/39درصد)،فقدان کنترل بر شرایط کاری(6/38درصد)و فقدان ارتقاء شغلی (4/36درصد) است. جنس،اضافه وزن ، ساعات کاری ،بار کاری زیاد و تعداد شیفت شبها جزء عواملی هستند که با میزان استرس شغلی رابطه مستقیمی دارند.

  نتیجه گیری: تجزیه تحلیل اطلاعات نشان می دهد که فاکتورهای شغلی بیش از عوامل دموگرافیک در ایجاد استرس شغلی دخیل هستند.یافته های این مطالعه به سیستمهای بهداشتی کمک می کند تا با ایجاد شرایط کاری آرام تا حدود زیادی از استرس شغلی پرستاران کم کنند.علاوه بر این درک چنین موقعیتی باعث افزایش بکارگیری مکانیسم های سازگاری توسط پرستاران برای کاهش استرس شغلی می شود.