زمینه و هدف: امروزه یکی از عوامل مهم در بهره­وری، نیروی انسانی کارآمد است. از طرفی موضوع معنویت در محیط­کار به عنوان زمینه ساز توانمندی کارکنان، تبدیل به­یک موضوع کلیدی در نظام مدیریت سلامت شده است. که بررسی همه جانبه آن نیازمند شناسایی و تبیین متغیرهای زیادی است. بر این اساس، هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه علّی میان معنویت در محیط کار و متغیرهای سلامت روان­شناختی در دانشگاه علوم پزشکی بابل است.

روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه­ای مقطعی به روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این مطالعه را مدیران و متخصصین منابع انسانی دانشگاه علوم پزشکی بابل تشکیل دادند، که به صورت نمونه­گیری هدفمند قضاوتی انتخاب شدند. داده­های پژوهش با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی گردآوری، و تجزیه و تحلیل داده­ها هم با استفاده از دیمتل انجام شد.

یافته ها: نتایج نشان داد، بر اساس میزان اهمیت متغیرها ، معنویت در محیط­کار پراهمیت­ترین متغیر (94/6)، و متغیر خلاقیت کارکنان (05/6) نیز به‌عنوان کم­اهمیت­ترین متغیر در این روابط علّی مشخص‌شده‌اند. در میان متغیرهای مورد بررسی، جو سازمانی (45/1) به‌عنوان تأثیرگذارترین  متغیر معرفی، و هم­­چنین خلاقیت کارکنان (21/1-) به‌عنوان کم­تأثیرترین متغیر انتخاب و کم­ترین میزان تأثیرگذاری را به خود اختصاص داده است.

نتیجه­ گیری: مدیران دانشگاه علوم پزشکی بابل می­توانند با کاربست برنامه­های معنویت افزا و فراهم نمودن محیط­های کاری مملو از اخلاق و معنویت، زمینه را برای ارتقای توانمندی­های کاری و روانی کارکنان محیا سازند.