زمینه و هدف: اختلالات خواب از مشکلات رایج به خصوص در جوامع مدرن و صنعتی می باشد. میزان بروز آن در جمعیت های مختلف، گوناگون گزارش شده است. بروز این مشکلات در افراد شاغل و کارگر منجر به بروز آسیب های شغلی و کاهش عملکرد ایشان می شود و می تواند خطرآفرین باشد. در این مطالعه به بررسی رابطه ی اختلال خواب و توانایی انجام کار می پردازیم.

روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی در تمام کارگران یک کارخانه ی تولید لبنیات در سال 1393 انجام شد. در این مطالعه از پرسشنامه ی StopBang  جهت بررسی آپنه ی انسدادی خواب،  Epworth Sleepiness Scale (ESS) جهت بررسی خواب آلودگی وWork ability index (WAI)   جهت بررسی توانایی انجام کار استفاده شده است. داده های به دست آمده از این پرسشنامه ها به همراه اطلاعات دموگرافیک مورد تحلیل و آنالیز قرار گرفت.

یافته ها: در این مطالعه در نهایت 215 نفر مورد سنجش واقع شدند. ارتباط بین یافته های سه پرسشنامه ی ESS ، StopBang  و  WAI از لحاظ آماری معنادار بود. ارتباط سن با WAI و StopBang  ، وضعیت تحصیلی با ESS ، سابقه کاری با StopBang  ، استعمال دخانیات با StopBang  و ESS ، سالهای استعمال دخانیات با StopBang  و BMI با StopBang  ، معنادار بود. بین دو پرسش نامه ی خواب ارتباط معنادار مثبت وجود داشت و هر دو پرسش نامه با شاخص توانایی انجام کار ارتباط معکوس معنی دار داشتند.

نتیجه گیری: نتایج بدست آمده ارتباط قوی اختلالات خواب، آپنه انسدادی خواب و شاخص توانایی کار را نشان می دهد. لذا جهت جلوگیری از بروز عوارض برگشت ناپذیر و آسیب های متعاقب اختلال خواب و کاهش عملکرد شغلی در کارگران، لازم است غربالگری انجام شده و توجه بیشتر به مسائل بهداشت خواب کارگران صورت گیرد.

کلید واژه ها:

بیماری خواب، Workability index، StopBang  ، ESS، کارخانه لبنیات