مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی نوعی واکنش فرد به عوامل فشارزای میان فردی در محیط کار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش انگیزش شغلی و اهمال‌کاری شغلی در پیش‌بینی فرسودگی شغلی کارکنان بیمارستان شهر اهر اجرا شد.
 روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی- همبستگی بر روی 126 نفر از کارکنان بیمارستان که به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های انگیزش شغلی کارکنان، اهمال‌کاری شغلی کارکنان و فرسودگی شغلی مسلش استفاده گردید. داده‌های به‌دست‌آمده به‌وسیله آزمون‌های آماری توصیفی و آزمون‌های استنباطی همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بین انگیزش شغلی و فرسودگی شغلی رابطه منفی معناداری مشاهده شد (05/0P<) و بین اهمال‌کاری شغلی و فرسودگی شغلی نیز رابطه مثبت معنادار مشاهده شد (05/0P<). نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که نمرات انگیزش شغلی و اهمال‌کاری شغلی می‌توانند تقریباً بخش متوسطی از واریانس نمرات فرسودگی شغلی را پیش‌بینی کنند.
نتیجه‌گیری: انگیزش شغلی ، اهمال‌کاری شغلی و فرسودگی شغلی در سازمان‌ها و ادارات مختلف موضوعی مهم و تأثیرگذار است. با توجه به ارتباط نزدیک این سه مشخصه باهم در هرگونه برنامه‌ریزی برای پژوهش و اصلاح امور، لازم است این رابطه در نظر گرفته شود.