زمینه و هدف: امروزه فراهم کردن محیطی ایمن برای انجام فعالیت­های ورزشی امری اساسی و مهم می­باشد. این پژوهش کیفی با هدف طراحی مدل ایمنی در محیط­های ورزشی با استفاده از رویکرد گلیزری نظریه داده‌بنیاد انجام ‌شده است.

روش بررسی: برای این منظور 25 نفر از خبرگان آشنا با حوزه ایمنی و مدیریت ورزشی به‌صورت هدفمند و براساس استراتژی گلوله برفی برای مصاحبه‌های عمیق بدون ساختار انتخاب شدند و داده‌ها به‌صورت هم‌زمان با استفاده از مجموعه‌ای از کدگذاری‌های باز، انتخابی و نظری، تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ­ها نتایج نشان داد که مدیریت حرفه‌ای و متعهدانه به عنوان مقوله محوری، فرهنگ ایمنی مثبت، آموزش، آگاهی و صلاحیت علمی-تخصصی، الزامات قانونی و اخلاقی(وظیفه‌شناسی، اخلاق­مداری و قانون پذیری)، دستورالعمل­های ایمنی، رعایت اصول بهداشتی، رویکرد مثبت زیست‌محیطی، وضعیت فیزیکی، روانی و تجهیزات فردی، مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی)، فضا، اماکن و تجهیزات استاندارد، اقدامات پزشکی و خدمات اضطراری، فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز به‌عنوان دیگر مقولات ایمنی در محیط­های ورزشی تعیین شدند.

نتیجه ­گیری: بر اساس این مدل توصیه می­شود که نقش مقوله­های مختلف در ایمنی محیط­های ورزشی جهت پیشگیری از حوادث، مورد نظر قرار گیرد. توجه ویژه به بسترها و عوامل ارتقا دهنده ایمنی در محیط­های ورزشی می­تواند ایمنی در ورزش را ارتقا داده و از حوادث در ورزش پیشگیری نماید.