دوره 15، شماره 6 - ( 1397 )
جلد 15 شماره 6 صفحات 71-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Choubdar M, Mohammadi F, Safari Varyani A, Hasani K, Nikpey A. Investigating of relationship between biological and non-biological airborne particles in the internal section of two educational hospitals in Qazvin city. ioh 2019; 15 (6) :60-71
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2303-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2303-fa.html
چوبدار محدثه، محمدی فائزه، صفری واریانی علی، حسنی خدیجه، نیک پی احمد. بررسی ارتباط ذرات زیستی و غیر زیستی هوابرد در بخش های داخلی دو بیمارستان آموزشی شهر قزوین. سلامت كار ايران. 1397; 15 (6) :60-71
دانشگاه علوم پزشکی قزوین ، nikpey@gmail.com
چکیده: (3343 مشاهده)
زمینه و هدف: عفونتهای مرتبط با مراقبتهای درمانی، مهمترین پیامد مواجهه با بیوآئروسلها است که سلامت شاغلین و مراجعان بیمارستانها را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بیوآئروسلهای قارچی و ذرات معلّق هوابرد در دو بیمارستان آموزشی شهر قزوین در سال 1396 انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، در 12 بخش داخلی دو بیمارستان و هوای آزاد آنها به مدت شش ماه انجام شد. نمونهبرداری از بیوآئروسلها با استفاده از دستگاه نمونهبردار Quick Take 30 در هواگذر L/min 3/28 و به مدت 10-5 دقیقه صورت گرفت. تعیین غلظت ذرات PM2.5 و PM10 توسط دستگاه Micro Dust Pro در فلوی L/min 8/3 و برحسب µg/m3 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها توسط SPSS نسخه 20، آزمونهای ناپارامتریک و همبستگی اسپیرمن انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که حداکثر و حداقل تراکم کل میکروبی مربوط به بخش اورژانس 1 و اتاقهای عمل بود. بخش جراحی زنان 1 نیز بیشترین تراکم قارچی را داشت (CFU/m3 7/92). آسپرژیلوس نایجر و کلادوسپوریوم فراوانترین گونه ها بودند. همبستگی معنادارای بین تراکم قارچی و غلظت ذرات PM10، دما و رطوبت نسبی هوا مشاهده شد (05/0>p).
نتیجه گیری: در این مطالعه عمده منابع تولید آلودگی مربوط به بخشهای داخلی بیمارستانها بود. لذا کنترل رشد میکروارگانیسمهای هوا از طریق بهبود سیستم تهویه، رعایت موازین بهداشتی و نظافتی و ارزیابی مستمر کیفیت هوای داخل پیشنهاد میگردد. بهدلیل وجود رابطه بین تراکم ذرات PM10 و PM2.5 و غلظت بیوآئروسلها، توصیه میگردد از تعیین غلظت این گروه ذرات بهعنوان ابزاری جهت پیشبینی سریع و آسان آلودگی میکروبی هوا در مراکز بهداشتی-درمانی استفاده نمود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، در 12 بخش داخلی دو بیمارستان و هوای آزاد آنها به مدت شش ماه انجام شد. نمونهبرداری از بیوآئروسلها با استفاده از دستگاه نمونهبردار Quick Take 30 در هواگذر L/min 3/28 و به مدت 10-5 دقیقه صورت گرفت. تعیین غلظت ذرات PM2.5 و PM10 توسط دستگاه Micro Dust Pro در فلوی L/min 8/3 و برحسب µg/m3 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها توسط SPSS نسخه 20، آزمونهای ناپارامتریک و همبستگی اسپیرمن انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که حداکثر و حداقل تراکم کل میکروبی مربوط به بخش اورژانس 1 و اتاقهای عمل بود. بخش جراحی زنان 1 نیز بیشترین تراکم قارچی را داشت (CFU/m3 7/92). آسپرژیلوس نایجر و کلادوسپوریوم فراوانترین گونه ها بودند. همبستگی معنادارای بین تراکم قارچی و غلظت ذرات PM10، دما و رطوبت نسبی هوا مشاهده شد (05/0>p).
نتیجه گیری: در این مطالعه عمده منابع تولید آلودگی مربوط به بخشهای داخلی بیمارستانها بود. لذا کنترل رشد میکروارگانیسمهای هوا از طریق بهبود سیستم تهویه، رعایت موازین بهداشتی و نظافتی و ارزیابی مستمر کیفیت هوای داخل پیشنهاد میگردد. بهدلیل وجود رابطه بین تراکم ذرات PM10 و PM2.5 و غلظت بیوآئروسلها، توصیه میگردد از تعیین غلظت این گروه ذرات بهعنوان ابزاری جهت پیشبینی سریع و آسان آلودگی میکروبی هوا در مراکز بهداشتی-درمانی استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل شیمیایی محیط کار
دریافت: 1396/10/1 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار: 1398/1/27
دریافت: 1396/10/1 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار: 1398/1/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
