دوره 16، شماره 6 - ( 1398 )
جلد 16 شماره 6 صفحات 26-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
aghakhani N, roshani R, Zarei A, Delirrad M, Rahbar N, cheraghi R. Study of occupational injuries in personnel of Western Azerbaijan Forensic Medicine Organizations in 2016. ioh 2020; 16 (6) :16-26
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2417-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2417-fa.html
آقاخانی نادر، روشنی رسول، زارعی عباس، دلیرراد محمد، رهبر نرگس، چراغی روزیتا. بررسی آسیب های شغلی کارکنان سازمان پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی. سلامت كار ايران. 1398; 16 (6) :16-26
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ، rozitacheraghi@gmail.com
چکیده: (4086 مشاهده)
زمینه و هدف: آسیب های ناشی از کار به عنوان مشکلات حادثه‌ای مرتبط با کار تعریف می‌شوند که می‌تواند منجر به از دست دادن کار، محدودیت کاری، خستگی و فرسودگی و یا تغییر شغل و نیز سبب تغییر در کیفیت زندگی افراد و خانواده آنها شوند و اثرات منفی جبران‌ناپذیری را بر جای گذارند. این آسیب ها در مراکزی چون ادارات پزشکی قانونی به علت ماهیت کار جدی ترند و پرسنل در معرض مخاطرات و آسیب های متعدد شغلی قرار دارند. و با قربانیان خشونت و یا خانواده های افرادی که از خشونت و یا آسیب رنج می برند سروکار دارند. تاکنون مطالعه ای در جهت بررسی این آسیب ها در کشور ما انجام نشده است، از این رو امطالعه حاضر با هدف تعیین آسیب های شغلی کارکنان سازمان پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی در سال 95 انجام شد.
روش بررسی: اﻳﻦ مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بر روی 88 نفر از کارکنان سازمان کل پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﻳﺪ که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزاز مورد استفاده یک پرسشنامه آسیب شناسی شغلی دیباج استفاده شد که بخش اول مشتمل بر سوالات دموگرافیک و بخش دوم مربوط به میزان آسیب های شغلی اداره کل سازمان پزشکی قانونی بود که در آن انواع آسیب های شغلی به سه طبقه کلی و چندین زیر طبقه تقسیم گردیدند. داده ها پس از جمع آوری؛ با کمک نرم افزار آماریSPSS-18 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد 54 نفر(4/61 %) از مشارکت کنندگان مرد و 34 نفر(6/38 %) زن بودند که میانگین سنی آنان 1/7±6/ 41 سال بود. همچنین میانگین سابقه کاری این افراد میانگین 2/7±1/14 سال به دست آمد. در بررسی آسیب های شغلی، میزان آسیب های فرا فردی در کارکنان شدت بالایی را نشان داد ولی امتیاز آسیب های درون فردی و بین فردی شدت متوسطی داشت. در بررسی آسیب های درون فردی؛ آسیب های عاطفی، ارزشی و جسمانی شدت بیشتری نسبت به زیر احدهای دیگر داشتند. در آسیب های بین فردی؛ آسیب های مربوط به ارتباطات کارمند با ارباب رجوع دارای بیشترین میزان آسیب بود. در بررسی نمرات کسب شده در شدت آسیب های فرافردی؛ آسیب های مربوط به حقوق، امنیت شغلی و مدیریت کارکنان بالاترین امتیاز را نشان می داد. نهایتا مشاهده شد که میزان درآمد کارکنان با آسیب های درون فردی و آسیب های فرا فردی، میزان رضایت شغلی با آسیب های درون فردی، آسیب های بین فردی و آسیب های فرا فردی ارتباط معنی داری دارد( 05/ 0(p≤.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده بنظر می رسد ایجاد فرصت هایی برای ایجاد انگیزه جهت مسئولیت پذیری، انتخاب مناسب، جمع آوری و تحلیل اطلاعات، کمک به تهیه طرح و برنامه ریزی مناسب و تشکیل کارگاه های آموزشی ضمن خدمت در سازمان اقدامات جبرانی مفیدی برای کارمندان می باشد. پیشنهاد می شود مدیران با تخصیص بودجه مناسب نسبت به آموزش و افزایش آگاهی پرسنل و فراهم نمودن تجهیزات لازم و تدوین دستورالعمل های مناسب برای ارتقاء محیط کار، نسبت به کاهش آسیب های شغلی اقدام نمایند.
کلید واژه ها: آسیب های شغلی، کارکنان سازمان، پزشکی قانونی
روش بررسی: اﻳﻦ مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بر روی 88 نفر از کارکنان سازمان کل پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﻳﺪ که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزاز مورد استفاده یک پرسشنامه آسیب شناسی شغلی دیباج استفاده شد که بخش اول مشتمل بر سوالات دموگرافیک و بخش دوم مربوط به میزان آسیب های شغلی اداره کل سازمان پزشکی قانونی بود که در آن انواع آسیب های شغلی به سه طبقه کلی و چندین زیر طبقه تقسیم گردیدند. داده ها پس از جمع آوری؛ با کمک نرم افزار آماریSPSS-18 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد 54 نفر(4/61 %) از مشارکت کنندگان مرد و 34 نفر(6/38 %) زن بودند که میانگین سنی آنان 1/7±6/ 41 سال بود. همچنین میانگین سابقه کاری این افراد میانگین 2/7±1/14 سال به دست آمد. در بررسی آسیب های شغلی، میزان آسیب های فرا فردی در کارکنان شدت بالایی را نشان داد ولی امتیاز آسیب های درون فردی و بین فردی شدت متوسطی داشت. در بررسی آسیب های درون فردی؛ آسیب های عاطفی، ارزشی و جسمانی شدت بیشتری نسبت به زیر احدهای دیگر داشتند. در آسیب های بین فردی؛ آسیب های مربوط به ارتباطات کارمند با ارباب رجوع دارای بیشترین میزان آسیب بود. در بررسی نمرات کسب شده در شدت آسیب های فرافردی؛ آسیب های مربوط به حقوق، امنیت شغلی و مدیریت کارکنان بالاترین امتیاز را نشان می داد. نهایتا مشاهده شد که میزان درآمد کارکنان با آسیب های درون فردی و آسیب های فرا فردی، میزان رضایت شغلی با آسیب های درون فردی، آسیب های بین فردی و آسیب های فرا فردی ارتباط معنی داری دارد( 05/ 0(p≤.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده بنظر می رسد ایجاد فرصت هایی برای ایجاد انگیزه جهت مسئولیت پذیری، انتخاب مناسب، جمع آوری و تحلیل اطلاعات، کمک به تهیه طرح و برنامه ریزی مناسب و تشکیل کارگاه های آموزشی ضمن خدمت در سازمان اقدامات جبرانی مفیدی برای کارمندان می باشد. پیشنهاد می شود مدیران با تخصیص بودجه مناسب نسبت به آموزش و افزایش آگاهی پرسنل و فراهم نمودن تجهیزات لازم و تدوین دستورالعمل های مناسب برای ارتقاء محیط کار، نسبت به کاهش آسیب های شغلی اقدام نمایند.
کلید واژه ها: آسیب های شغلی، کارکنان سازمان، پزشکی قانونی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل فیزیکی محیط کار
دریافت: 1397/3/29 | پذیرش: 1398/3/1 | انتشار: 1399/2/1
دریافت: 1397/3/29 | پذیرش: 1398/3/1 | انتشار: 1399/2/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
