دوره 17، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 528-520 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azimi Khorasani A, Ehsaei A, Gerami M, Hassanzadeh S, Yazdani N. The effect of workplace and unusual working hours on dry eye symptoms of petrochemical industry workers. ioh 2020; 17 (1) :520-528
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2713-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2713-fa.html
عظیمی خراسانی عباس، احصایی آسیه، گرامی محمود، حسن زاده سمیرا، یزدانی نگاره. بررسی تاثیر محیط کار و ساعتهای غیر معمول کاری بر علایم خشکی چشم در کارگران پتروشیمی. سلامت كار ايران. 1399; 17 (1) :520-528
دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، hasanzadehs951@mums.ac.ir
چکیده: (1971 مشاهده)
زمینه و هدف: کارگاههای پتروشیمی منبع آلااینده ها و ریزگرد ها هستند و می توانند برای افرادی که در این محیطها فعالیت می کنند موجب بیماریهای سطح چشم مانند خشکی چشم شوند. از طرف دیگر، شناسایی فاکتورهای موثر بر خشکی چشم و تلاش برای کاهش علایم آن می تواند عملکرد افراد را در محیطهای کاری بهبود بخشد. . این مطالعه، با هدف بررسی ارتباط احتمالی بین ساعتهای غیرمعمول کاری مانند شیفت شب و وجود علایم خشکی چشم در کارگران پتروشیمی انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 195 مرد که شرایط لازم برای شرکت در مطالعه را داشتند انجام شد. این افراد به سه گروه (غیر کارگر، کارگر روزکار و شب کار: 65 نفر در هر گروه) تقسیم بندی شدند. تمام شرکت کنندگان، مرد بودند و در سه گروه غیرکارگر، کارگر روزکار و کارگران شب کار قرار گرفتند. همچنین سه گروه از نظر سنی با هم جور شده و متغیرهای دموگرافیک مانند سطح تحصیلات و تجربه کاری در هنگام ورود افراد به مطالعه در نظر گرفته شد. تستهای خشکی چشم شامل تست شیرمر یک، تست زمان گسست لایه اشکی (TBUT) و پرسشنامه خشکی چشم DEQ V برای آنها انجام شد و بین دو گروه مقایسه صورت گرفت. تمام تستهای خشکی چشم در یک روز غیرکاری و در نوبت صبح برای روزکاران و در نوبت بعداز ظهر برای شب کاران انجام شد (حداقل 2 ساعت بعد از خواب شبانه یا روزانه برای هر گروه). ساعت کاری برای گروه روزکار و غیرکارگر از 8 صبح تا 8 شب و برای گروه شب کار 8 شب تا 8 صبح بود (12 ساعت کاری برای هر گروه).
یافته ها: 195 مرد با میانگین سنی 87/3±44/37 سال (محدوده سنی 30 تا 45 سال) در این مطالعه شرکت کردند. سه گروه مورد مطالعه از نظر سن، سطح تحصیلات و تجربه کاری تفاوت معنی داری نداشتند (به ترتیب: 218/0=p، 884/0=p و 378/0=p). میانگین TBUT ، نمره پرسشنامه DEQ V و نتیجه تست شیرمر بین دو گروه کارگر و غیرکارگر اختلاف معنی داری داشتند (بترتیب: 004/0= p، 001/0> p و 001/0> p). اما میانگین TBUT ، نمره پرسشنامه DEQ V و نتیجه تست شیرمر بین دو گروه کارگر روزکار و شب کار تفاوت معنی داری را نشان ندادند (05/0<p برای تمام موارد). گروه روزکار و گروه کنترل غیرکارگر در تستهای TBUT و نمره پرسشنامه DEQ V تفاوت معنی داری نداشتند اما میانگین نمره تست شیرمر بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت (به ترتیب: 181/0= p،053/0= p و 002/0= p). همچنین میانگین مقدار تست شیرمر، زمان TBUT و نمره پرسشنامه DEQ V در گروه کنترل و گروه کارگر شب کار تفاوت معنی داری داشتند (001/0>p، 005/0=p و 001/0>p). درصد موارد نمره غیرطبیعی پرسشنامه DEQ در بین سه گروه تفوت معنی داری داشت (026/0=p).
نتیجه گیری: کار در کارگاههای پتروشیمی با علایم خشکی چشم بر کارگران شاعل در این کارگاهها تاثیرگذار است. از طرف دیگر بنظر نمی رسد کار طولانی مدت در شیفت شب عامل کلیدی برای خشکی چشم در این کارگران باشد. با این حال این فاکتورها باید از نقطه نظر شغلی برای بهبود عملکرد افراد در محیطهای کاری مشابه مد نظر قرار گیرد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 195 مرد که شرایط لازم برای شرکت در مطالعه را داشتند انجام شد. این افراد به سه گروه (غیر کارگر، کارگر روزکار و شب کار: 65 نفر در هر گروه) تقسیم بندی شدند. تمام شرکت کنندگان، مرد بودند و در سه گروه غیرکارگر، کارگر روزکار و کارگران شب کار قرار گرفتند. همچنین سه گروه از نظر سنی با هم جور شده و متغیرهای دموگرافیک مانند سطح تحصیلات و تجربه کاری در هنگام ورود افراد به مطالعه در نظر گرفته شد. تستهای خشکی چشم شامل تست شیرمر یک، تست زمان گسست لایه اشکی (TBUT) و پرسشنامه خشکی چشم DEQ V برای آنها انجام شد و بین دو گروه مقایسه صورت گرفت. تمام تستهای خشکی چشم در یک روز غیرکاری و در نوبت صبح برای روزکاران و در نوبت بعداز ظهر برای شب کاران انجام شد (حداقل 2 ساعت بعد از خواب شبانه یا روزانه برای هر گروه). ساعت کاری برای گروه روزکار و غیرکارگر از 8 صبح تا 8 شب و برای گروه شب کار 8 شب تا 8 صبح بود (12 ساعت کاری برای هر گروه).
یافته ها: 195 مرد با میانگین سنی 87/3±44/37 سال (محدوده سنی 30 تا 45 سال) در این مطالعه شرکت کردند. سه گروه مورد مطالعه از نظر سن، سطح تحصیلات و تجربه کاری تفاوت معنی داری نداشتند (به ترتیب: 218/0=p، 884/0=p و 378/0=p). میانگین TBUT ، نمره پرسشنامه DEQ V و نتیجه تست شیرمر بین دو گروه کارگر و غیرکارگر اختلاف معنی داری داشتند (بترتیب: 004/0= p، 001/0> p و 001/0> p). اما میانگین TBUT ، نمره پرسشنامه DEQ V و نتیجه تست شیرمر بین دو گروه کارگر روزکار و شب کار تفاوت معنی داری را نشان ندادند (05/0<p برای تمام موارد). گروه روزکار و گروه کنترل غیرکارگر در تستهای TBUT و نمره پرسشنامه DEQ V تفاوت معنی داری نداشتند اما میانگین نمره تست شیرمر بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت (به ترتیب: 181/0= p،053/0= p و 002/0= p). همچنین میانگین مقدار تست شیرمر، زمان TBUT و نمره پرسشنامه DEQ V در گروه کنترل و گروه کارگر شب کار تفاوت معنی داری داشتند (001/0>p، 005/0=p و 001/0>p). درصد موارد نمره غیرطبیعی پرسشنامه DEQ در بین سه گروه تفوت معنی داری داشت (026/0=p).
نتیجه گیری: کار در کارگاههای پتروشیمی با علایم خشکی چشم بر کارگران شاعل در این کارگاهها تاثیرگذار است. از طرف دیگر بنظر نمی رسد کار طولانی مدت در شیفت شب عامل کلیدی برای خشکی چشم در این کارگران باشد. با این حال این فاکتورها باید از نقطه نظر شغلی برای بهبود عملکرد افراد در محیطهای کاری مشابه مد نظر قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: خشکی چشم، پرسشنامه خشکی چشم، تست شیرمر، تست گسست لایه اشکی، ساعات کاری غیر معمول، محیط کار
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای شغلی
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1398/11/14 | انتشار: 1399/7/2
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1398/11/14 | انتشار: 1399/7/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
