مجله علمی پژوهشی

  هدف : مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات بهداشتی مواجهه شغلی مزمن با غلظت های کم بخارات جیوه طراحی و اجرا گردید.

  روش بررسی : جمعیت مورد مطالعه را 46 نفر کارگر مرد یک واحد کلرآلکالی دارای مواجهه شغلی با بخارات جیوه و 65 نفر از کارگران سالم فاقد پیشینه شغلی مواجهه با جیوه (گروه مرجع) تشکیل می‌داد. برای افراد پرسشنامه‌ای در مورد وجود علائم مواجهه با جیوه تکمیل گردید. ضمناً کلیه کارگران مورد معاینات پزشکی قرار گرفته و آزمایشات بیوشیمیایی متداول از آنها بعمل آمد. بعلاوه با استفاده از روش‌های استاندارد میزان غلظت جیوه موجود در هوا و ادرار اندازه‌گیری و تعیین مقدار شد.

  یافته‌ها : غلظت جیوه محیطی و ادراری در افراد در معرض مواجهه به ترتیب برابر با µg/m³ 28/6 ± 97/3 و µg/lit 77/26 ± 3/34 برآورد گردید. گر چه این مقادیر از مقادیر حد تماس شغلی ( TLV ) و شاخص تماس بیولوژیکی( (BEI توصیه شده برای این ماده پایین‌تر هستند، ولی جیوه ادراری کارگران در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی‌داری بالاتر بود. هیچ اختلاف معنی‌داری بین دو گروه در شمارش سلول های خونی، میزان اوره خون، میزان کراتینین سرم و فعالیت سرمی آنزیم‌های کبدی مشاهده نشد. برعکس تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که میزان شیوع خستگی جسمی و ذهنی، بی‌اشتهایی، کاهش حافظه، تغییرات خلقی و عاطفی در افراد در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی‌داری شایعتر بود. همچنین فراوانی (درصد) شیوع علائمی مثل اسپاسم‌های دردناک عضلات دست و پا، بی قراری، ترس‌های مبهم و بی‌خوابی در گروه در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع بیشتر بود، هر چند که این تفاوت ها از نظر آماری معنی‌دار نبود.

  نتیجه‌گیری : این مشاهدات نشان می‌دهد که مواجهه شغلی با بخارات جیوه حتی در غلظت‌های کم با احتمال بروز علائم عصبی و روانی همراه است.