دوره 17، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 791-776 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 9611139006
Ethics code: IR.TUMS.SPH.REC.1398.022
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
sadeghi yarandi M, karimi A, sajedian A A, ahmadi V, golbabaei F. Quantitative health risk assessment of respiratory exposure to 1,3-Butadiene in a petrochemical industry. ioh 2020; 17 (1) :776-791
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2859-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2859-fa.html
صادقی یارندی محسن، کریمی علی، ساجدیان علی اصغر، احمدی وحید، گلبابایی فریده. ارزیابی کمی ریسک بهداشتی مواجهه شغلی با بخارات 3،1-بوتادین در یک صنعت پتروشیمی. سلامت كار ايران. 1399; 17 (1) :776-791
دانشگاه علوم پزشکی تهران ، fgolbabaei@tums.ac.ir
چکیده: (2402 مشاهده)
زمینه و هدف: 3،1- بوتادین یکی از مهمترین ترکیبات سرطانزا و خطرناک موجود در هوای تنفسی کارکنان شاغل در صنایع پتروشیمی بوده و ارتباط آن با ایجاد اثرات نامطلوب بهداشتی و سرطان خون در بسیاری از مطالعات اپیدمیولوژیک و کوهورت انجام شده، مشخص گردیده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کمی ریسک بهداشتی تماس تنفسی با بخارات 3،1- بوتادین در یک صنعت پتروشیمی با استفاده از روش ارائه شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا انجام گردید.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و مقطعی بوده و در سال 1397 در یک صنعت پتروشیمی تولید کننده کوپلیمرهای آکریلونیتریل، بوتادین و استیرن (ABS) انجام گردید. نمونه مورد مطالعه مشتمل بر کلیه افراد دارای مواجهه تنفسی با ترکیب 3،1-بوتادین بر اساس بررسیهای اولیه به تعداد 50 نفر انتخاب گردید. میزان مواجهه تنفسی افراد با 3،1-بوتادین با استفاده از متد بهینه شماره 1024 انستیتو ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH 1024) اندازه گیری گردیده و برای هر فرد شاخص مواجهه (EI) محاسبه گردید. جمع آوری نمونهها به روش جذب سطحی و توسط لولههای جاذب ذغال فعال پایه بلند و حاوی زغال فعال انجام گردیده و به منظور آنالیز نمونهها نیز از دستگاه گاز کروماتوگرافی مجهز به آشکارساز یونیزاسیون شعلهای (GC – FID) استفاده گردید. به منظور ارزیابی ریسک بهداشتی طی مطالعه حاضر از روش کمی پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (USEPA)، شاخص نسبت خطر (HQ) و بانک اطلاعاتی ارائه شده توسط آن به نام سیستم اطلاعات جامع ریسک (IRIS) استفاده گردید. در نهایت دادههای تحصیل شده در محیط نرم افزار آماری SPSS ویراست 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین مواجهه تنفسی با 3،1-بوتادین در بین افراد مورد مطالعه مقدار 36/811± 82/560 میکروگرم بر متر مکعب مشخص گردید. همچنین میانگین شاخص مواجهه (EI) در بین افراد مورد مطالعه مقدار 25/0± 198/0 محاسبه گردیده و در کلیه موارد پایینتر از مقدار مجاز یک، بدست آمد. میانگین شاخص خطر (HQ) در بین افراد مورد مطالعه مقدار 76/14± 82/10 محاسبه گردید. مشخص گردید 40 درصد از افراد در محدوده ریسک بهداشتی مجاز و 60 درصد نیز در محدوده بیشتر از حد مجاز قرار دارند. مشخص گردید که بیشترین میانگین شاخص خطر (HQ) مربوط به واحد ایمنی و آتش نشانی با مقدار 57/36 بوده و پس از آن نیز به ترتیب واحدهای درایر، آزمایشگاه، 310، تاسیسات و کامپاند به ترتیب دارای میانگین ریسک غیر سرطانزایی 51/18، 01/16، 23/12، 57/11 و 82/10 میباشند. واحدهای شغلی بسته بندی، تعمیرات مکانیک و کواگولیشن نیز به ترتیب دارای کمترین مقادیر ریسک غیر سرطانزایی با میانگین شاخص 18/0، 58/0 و 39/1 بودند. در بین کلیه واحدهای مورد بررسی، واحدهای بسته بندی و تعمیرات مکانیک دارای مقادیر میانگین ریسک غیر سرطانزایی پایینتر از حدود مجاز بودند (1 > HQ).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه تنفسی با 3،1-بوتادین در اکثریت واحدهای شغلی مورد مطالعه در محدوده ریسک غیر مجاز قرار دارد، لذا به کار گیری اقدامات کنترلی به منظور کاهش میزان مواجهه تنفسی افراد و به تبع آن کاهش مقادیر ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه با ترکیب 3،1-بوتادین امری کاملا ضروری میباشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و مقطعی بوده و در سال 1397 در یک صنعت پتروشیمی تولید کننده کوپلیمرهای آکریلونیتریل، بوتادین و استیرن (ABS) انجام گردید. نمونه مورد مطالعه مشتمل بر کلیه افراد دارای مواجهه تنفسی با ترکیب 3،1-بوتادین بر اساس بررسیهای اولیه به تعداد 50 نفر انتخاب گردید. میزان مواجهه تنفسی افراد با 3،1-بوتادین با استفاده از متد بهینه شماره 1024 انستیتو ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH 1024) اندازه گیری گردیده و برای هر فرد شاخص مواجهه (EI) محاسبه گردید. جمع آوری نمونهها به روش جذب سطحی و توسط لولههای جاذب ذغال فعال پایه بلند و حاوی زغال فعال انجام گردیده و به منظور آنالیز نمونهها نیز از دستگاه گاز کروماتوگرافی مجهز به آشکارساز یونیزاسیون شعلهای (GC – FID) استفاده گردید. به منظور ارزیابی ریسک بهداشتی طی مطالعه حاضر از روش کمی پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (USEPA)، شاخص نسبت خطر (HQ) و بانک اطلاعاتی ارائه شده توسط آن به نام سیستم اطلاعات جامع ریسک (IRIS) استفاده گردید. در نهایت دادههای تحصیل شده در محیط نرم افزار آماری SPSS ویراست 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین مواجهه تنفسی با 3،1-بوتادین در بین افراد مورد مطالعه مقدار 36/811± 82/560 میکروگرم بر متر مکعب مشخص گردید. همچنین میانگین شاخص مواجهه (EI) در بین افراد مورد مطالعه مقدار 25/0± 198/0 محاسبه گردیده و در کلیه موارد پایینتر از مقدار مجاز یک، بدست آمد. میانگین شاخص خطر (HQ) در بین افراد مورد مطالعه مقدار 76/14± 82/10 محاسبه گردید. مشخص گردید 40 درصد از افراد در محدوده ریسک بهداشتی مجاز و 60 درصد نیز در محدوده بیشتر از حد مجاز قرار دارند. مشخص گردید که بیشترین میانگین شاخص خطر (HQ) مربوط به واحد ایمنی و آتش نشانی با مقدار 57/36 بوده و پس از آن نیز به ترتیب واحدهای درایر، آزمایشگاه، 310، تاسیسات و کامپاند به ترتیب دارای میانگین ریسک غیر سرطانزایی 51/18، 01/16، 23/12، 57/11 و 82/10 میباشند. واحدهای شغلی بسته بندی، تعمیرات مکانیک و کواگولیشن نیز به ترتیب دارای کمترین مقادیر ریسک غیر سرطانزایی با میانگین شاخص 18/0، 58/0 و 39/1 بودند. در بین کلیه واحدهای مورد بررسی، واحدهای بسته بندی و تعمیرات مکانیک دارای مقادیر میانگین ریسک غیر سرطانزایی پایینتر از حدود مجاز بودند (1 > HQ).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه تنفسی با 3،1-بوتادین در اکثریت واحدهای شغلی مورد مطالعه در محدوده ریسک غیر مجاز قرار دارد، لذا به کار گیری اقدامات کنترلی به منظور کاهش میزان مواجهه تنفسی افراد و به تبع آن کاهش مقادیر ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه با ترکیب 3،1-بوتادین امری کاملا ضروری میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل شیمیایی محیط کار
دریافت: 1398/5/1 | پذیرش: 1399/1/24 | انتشار: 1399/7/2
دریافت: 1398/5/1 | پذیرش: 1399/1/24 | انتشار: 1399/7/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
