دوره 17، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 892-881 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 14736
Ethics code: IR.SBMU.PHNS.REC.1397.002
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eskandari D, Borgheipour H, Jabbari M, Abdpur A, Monazami Tehrani G. Development a technique for semi-quantitative risk assessment of exposure to chemicals. ioh 2020; 17 (1) :881-892
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2941-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-2941-fa.html
اسکندری داود، برقعی پور هستی، جباری موسی، عبدپور عاطفه، منظمی تهرانی غزاله. ارائه تکنیکی جهت ارزیابی ریسک نیمه کمی مواجهه با مواد شیمیایی. سلامت كار ايران. 1399; 17 (1) :881-892
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، ghazaleh.monazami@sbmu.ac.ir
چکیده: (2028 مشاهده)
زمینه و هدف: ارزیابی مواجهه شغلی کارکنان از طریق پایش بلندمدت به علت پیچیدگی‌های روشهای نمونهبرداری و آنالیز در تمامی شرایط عملی نیست. استفاده از روشهای ارزیابی ریسک مواجهه با مواد شیمیایی راهکاری مناسب جهت بررسی وضعیت مواجهه کارکنان با مواد شیمیایی در برخی شرایط است. البته نیاز به ملاحظات ویژه جهت ارائه تکنیکی جامع و رفع نواقص روشهای حاضر مانند عدم توجه به اقدامات کنترلی موجود وجود دارد.
روش بررسی: در مطالعه حاضر با مرور مطالعات و نیز بر اساس رویکرد Control Banding (CB) سه فاکتور تأثیرگذار در ریسک مواجهه کارکنان با مواد شیمیایی شامل شاخص مخاطره سلامت (HHI) نشانگر ویژگی‌های سمی ذاتی مواد شیمیایی، شاخص مواجهه شغلی با مواد شیمیایی (OEI) با هدف نشان دادن ویژگی‌های مرتبط با شرایط فرایند و خصوصیات مواد و نحوه مواجهه و همچنین شاخص اثربخشی اقدامات کنترلی (CEI) با در نظر گرفتن اقدامات مهندسی و مدیریتی مؤثر بر مواجهه با مواد شیمیایی در نظر گرفته شد. در ادامه بر اساس روش مذکور ریسک مواجهه با مواد شیمیایی در پتروشیمی مارون مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: شاخص ریسک مواجهه با مواد شیمیایی (CRI) از حاصل‌ضرب فاکتورهای مؤثر بر مواجهه محاسبه گردید. بر اساس یافتههای مطالعه، مواجهه با بنزن و 1 و3 بوتادین به ترتیب با نمره ریسک معادل 01/20 و 35/14 به علت مخاطرات ذاتی مربوط به این مواد و سایر موارد شامل مدت‌زمان مواجهه و همچنین اثربخشی ضعیف سیستم‌های کنترلی بالاترین عدد ریسک را در واحد HD و در کل مجتمع به دست آوردند. همچنین در تمامی واحدها به علت مدت‌زمان مواجهه پایین با مواد شیمیایی کمترین اعداد ریسک مربوط به گروه‌های مواجهه مشابه بوردمن و نیز رئیس و سرپرست واحد گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: روش حاضر میتواند به‌عنوان یک ابزار غیر پیچیده و معتبر جهت ارزیابی ریسک مواجهه شغلی با مواد شیمیایی مورداستفاده قرار گیرد. همچنین با توجه در نظر گرفتن نقش اقدامات کنترلی و تأثیر آن بر نمره ریسک، قادر خواهد بود محاسبه دقیق‌تری از شرایط کاری کارکنان در مورد مواجه با مواد شیمیایی ارائه نماید.
روش بررسی: در مطالعه حاضر با مرور مطالعات و نیز بر اساس رویکرد Control Banding (CB) سه فاکتور تأثیرگذار در ریسک مواجهه کارکنان با مواد شیمیایی شامل شاخص مخاطره سلامت (HHI) نشانگر ویژگی‌های سمی ذاتی مواد شیمیایی، شاخص مواجهه شغلی با مواد شیمیایی (OEI) با هدف نشان دادن ویژگی‌های مرتبط با شرایط فرایند و خصوصیات مواد و نحوه مواجهه و همچنین شاخص اثربخشی اقدامات کنترلی (CEI) با در نظر گرفتن اقدامات مهندسی و مدیریتی مؤثر بر مواجهه با مواد شیمیایی در نظر گرفته شد. در ادامه بر اساس روش مذکور ریسک مواجهه با مواد شیمیایی در پتروشیمی مارون مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: شاخص ریسک مواجهه با مواد شیمیایی (CRI) از حاصل‌ضرب فاکتورهای مؤثر بر مواجهه محاسبه گردید. بر اساس یافتههای مطالعه، مواجهه با بنزن و 1 و3 بوتادین به ترتیب با نمره ریسک معادل 01/20 و 35/14 به علت مخاطرات ذاتی مربوط به این مواد و سایر موارد شامل مدت‌زمان مواجهه و همچنین اثربخشی ضعیف سیستم‌های کنترلی بالاترین عدد ریسک را در واحد HD و در کل مجتمع به دست آوردند. همچنین در تمامی واحدها به علت مدت‌زمان مواجهه پایین با مواد شیمیایی کمترین اعداد ریسک مربوط به گروه‌های مواجهه مشابه بوردمن و نیز رئیس و سرپرست واحد گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: روش حاضر میتواند به‌عنوان یک ابزار غیر پیچیده و معتبر جهت ارزیابی ریسک مواجهه شغلی با مواد شیمیایی مورداستفاده قرار گیرد. همچنین با توجه در نظر گرفتن نقش اقدامات کنترلی و تأثیر آن بر نمره ریسک، قادر خواهد بود محاسبه دقیق‌تری از شرایط کاری کارکنان در مورد مواجه با مواد شیمیایی ارائه نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارزیابی و مدیریت ریسک
دریافت: 1398/7/22 | پذیرش: 1399/2/28 | انتشار: 1399/7/2
دریافت: 1398/7/22 | پذیرش: 1399/2/28 | انتشار: 1399/7/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
