دوره 17، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 1097-1086 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: 27725/4/ت/801/96
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khalvati M, Ostadhashemi L, Saidi A, Ghorbani S M, Javadi S M H, Sabzi Khoshnami M, et al . Multidimensional Fatigue in Iranian Social Workers. ioh 2020; 17 (1) :1086-1097
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3000-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-3000-fa.html
خلوتی ملیحه، استاد هاشمی لیلا، سعیدی عبدالهادی، قربانی محمد، جوادی سید محمد حسین، سبزی خوشنامی محمد، و همکاران.. خستگی چند بعدی در مددکاران اجتماعی شاغل ایرانی. سلامت كار ايران. 1399; 17 (1) :1086-1097
ملیحه خلوتی* 
، لیلا استاد هاشمی ، عبدالهادی سعیدی ، محمد قربانی ، سید محمد حسین جوادی ، محمد سبزی خوشنامی ، محبوبه خلوتی ، منیره خلوتی
، لیلا استاد هاشمی ، عبدالهادی سعیدی ، محمد قربانی ، سید محمد حسین جوادی ، محمد سبزی خوشنامی ، محبوبه خلوتی ، منیره خلوتی
دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، ma.khalvati@yahoo.com
چکیده: (2197 مشاهده)
زمینه و هدف خستگی احساس طاقت فرسایی از فرسـودگی و کمبود انرژی است که انجام هرگونه فعالیت فیزیکـی و شـناختی را مختل می نماید. خستگی یک عامل بازدارنده در تمام کارها، درست انجام ندادن آنها و نهایتا کاهش دهنده بازده کاری است. در چهارچوب مراقبتهای رسمی ارائه خدمت به افراد آسیب دیده یا در معرض آسیب می تواند استرس زا باشد. تحقیقات زیادی نشان داده است که حرفه ای هایی که با افراد آسیب دیده کار می کنند اغلب نشانه هایی از پریشانی روانشناختی که نتیجه این تعاملات است را بروز می دهند. مددکاری اجتماعی نیز حرفه ایست کاملا مبتنی بر مراجع (مراجع محور) و مددکاران اجتماعی همواره درگیر شرایط پیچیده کاری بوده و هستند. به این ترتیب آنها بسیاری از مشکلات و مسائلی را که در کار خدمت رسانی به انسانها مشهود است را تجربه می کنند و در معرض خستگی ناشی از نوع کار و حرفه خود قرار دارند. در واقع ریشه کن کردن نابرابریها کار بسیار طاقت فرساست که مددکاران اجتماعی با آن مواجه هستند.
روش بررسی مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که به بررسی خستگی چند بعدی در مددکاران اجتماعی شاغل در ایران پرداخته است. این مطالعه در بازه زمانی تیر ماه تا آبان ماه 1398 انجام گرفت. نمونه گیری به روش در دسترس و گوله برفی انجام شد و در کل 334 نفر مددکار اجتماعی شاغل در ایران در مطالعه شرکت نمودند. بـه منظـور سـنجش خـستگی از پرسـشنامه استاندارد MFI استفاده شد این پرسشنامه به صورت الکترونیکی تهیه و در اختیار مددکاران اجتماعی قرار گرفت. داده های به وسیله نرم افزار SPSS نـسخه 22 و با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمـون هـای من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها سن مشارکت کنندگان بین 21 تا 62 سال و میانگین و انحراف معیار آن82/23± 91/38 بود. تعداد 84 نفر (1/25 درصد) مرد و 250 نفر (9/74 درصد) زن بودند. میانگین و انحراف نمره کل9/4 ± 72/62 به دست آمد. خستگی ذهنی و کاهش انگیزه با میانگین 8/12 بالاترین میانگین را در میان ابعاد خستگی داشتند. 8/66 درصد مشارکت کنندگان مقدار خستگی خود را زیاد گزارش کرده اند. و 9/32 درصد خستگی متوسط و تنها 3/0 درصد فاقد خستگی شغلی بودند. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که در حوزه های مختلف کاری مددکاران اجتماعی که ارائه دهنده خدمات اجتماعی هستند (شاغل در بهزیستی، انجمن های نیکوکاری و بیمارستان) میانگین نمره خستگی در آنها بالاتر از سایر حوزه های خدماتی بود. گروه سنی 62-56 میانگین خستگی بیشتری نسبت به سایر گروه های سنی را گزارش کردند. مددکاران اجتماعی که سابقه کاری 30 سال به بالا داشتند نیز خستگی شغلی بیشتری نسبت به سایر افراد گزارش نمودند.
نتیجه گیری به دلیل نوع و ماهیت کار مددکاری اجتماعی، اشتغال در حوزه های کاری مختلف میزان متفاوتی از خستگی را برای مددکاران اجتماعی رقم می زند. بنابراین خستگی ناشی از اشتغال در این حرفه گریز ناپذیر بوده و آموزش شیوه های خود مراقبتی و بوجود آوردن امکان تغییر و چرخش در حوزه های مختلف کار برای مددکاران اجتماعی می تواند عوارض خستگی ناشی از شغل را کاهش دهد. ایجاد معنا در زندگی حرفه ای و مرور دلایل گرایش به حرفه مددکاری اجتماعی از مواردی است که می تواند خستگی شغلی را کاهش دهد. پرورش فلسفه شخصی که راهنمای طرز فکر و عمل در حرفه مددکاری اجتماعی باشد نیز اثر گذار خواهد بود.
روش بررسی مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که به بررسی خستگی چند بعدی در مددکاران اجتماعی شاغل در ایران پرداخته است. این مطالعه در بازه زمانی تیر ماه تا آبان ماه 1398 انجام گرفت. نمونه گیری به روش در دسترس و گوله برفی انجام شد و در کل 334 نفر مددکار اجتماعی شاغل در ایران در مطالعه شرکت نمودند. بـه منظـور سـنجش خـستگی از پرسـشنامه استاندارد MFI استفاده شد این پرسشنامه به صورت الکترونیکی تهیه و در اختیار مددکاران اجتماعی قرار گرفت. داده های به وسیله نرم افزار SPSS نـسخه 22 و با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمـون هـای من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها سن مشارکت کنندگان بین 21 تا 62 سال و میانگین و انحراف معیار آن82/23± 91/38 بود. تعداد 84 نفر (1/25 درصد) مرد و 250 نفر (9/74 درصد) زن بودند. میانگین و انحراف نمره کل9/4 ± 72/62 به دست آمد. خستگی ذهنی و کاهش انگیزه با میانگین 8/12 بالاترین میانگین را در میان ابعاد خستگی داشتند. 8/66 درصد مشارکت کنندگان مقدار خستگی خود را زیاد گزارش کرده اند. و 9/32 درصد خستگی متوسط و تنها 3/0 درصد فاقد خستگی شغلی بودند. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که در حوزه های مختلف کاری مددکاران اجتماعی که ارائه دهنده خدمات اجتماعی هستند (شاغل در بهزیستی، انجمن های نیکوکاری و بیمارستان) میانگین نمره خستگی در آنها بالاتر از سایر حوزه های خدماتی بود. گروه سنی 62-56 میانگین خستگی بیشتری نسبت به سایر گروه های سنی را گزارش کردند. مددکاران اجتماعی که سابقه کاری 30 سال به بالا داشتند نیز خستگی شغلی بیشتری نسبت به سایر افراد گزارش نمودند.
نتیجه گیری به دلیل نوع و ماهیت کار مددکاری اجتماعی، اشتغال در حوزه های کاری مختلف میزان متفاوتی از خستگی را برای مددکاران اجتماعی رقم می زند. بنابراین خستگی ناشی از اشتغال در این حرفه گریز ناپذیر بوده و آموزش شیوه های خود مراقبتی و بوجود آوردن امکان تغییر و چرخش در حوزه های مختلف کار برای مددکاران اجتماعی می تواند عوارض خستگی ناشی از شغل را کاهش دهد. ایجاد معنا در زندگی حرفه ای و مرور دلایل گرایش به حرفه مددکاری اجتماعی از مواردی است که می تواند خستگی شغلی را کاهش دهد. پرورش فلسفه شخصی که راهنمای طرز فکر و عمل در حرفه مددکاری اجتماعی باشد نیز اثر گذار خواهد بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای شغلی
دریافت: 1398/9/29 | پذیرش: 1399/1/25 | انتشار: 1399/3/10
دریافت: 1398/9/29 | پذیرش: 1399/1/25 | انتشار: 1399/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
