دوره 20، شماره 2 - ( 1402 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 352-341 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUI.MED.REC. 1399.026
Clinical trials code: 47160
دکتری روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران(اصفهان)، اصفهان.ایران ، andalibsima@gmail.com
چکیده: (506 مشاهده)
مقدمه: پرستاران در باندمی COVID-19 تحت شرایط فشارزایی قرار گرفتند که لزوم مداخلات روان‌شناختی- حمایتی را ضروری ساخته است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی بستۀ آموزشی-درمانی مبتنی بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بر کیفیت زندگی‌کاری و سلامت عمومی پرستاران COVID-19 بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک کار آزمایی بالینی یک‌سو کور بود. بر اساس مصاحبه بالینی از جمعیت 120 نفرِ پرستاران شاغل در بیمارستان عیسی بن مریم سانتر کووید 19 شهر اصفهان در زمستان 1399، 30 نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. ابزار مطالعه پرسشنامه کیفیت زندگی‌کاری والتون و پرسشنامه سلامت عمومی(PHQ) و بستۀ آموزشی-درمانی مواجهۀ ایمن روان‌شناختی مبتنی بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بود. داده‌ها در نرم‌افزار آماری 24 SPSS با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین نمرات کیفیت زندگی و سلامت عمومی دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنادار آماری نداشت (p>0.05). بعد از مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 7/74 و 6/72 بود که تفاوت آماری معناداری نداشت ولی نمرات میانگین سلامت عمومی گروه آزمایش و گروه کنترل به ترتیب 7/31 و 8/38 بود که تفاوت آماری معناداری داشت.
نتیجه‌گیری: کاربرد بسته آموزشی درمانی مبتنی بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی توانسته است بر مؤلفه‌های سلامت عمومی پرستاران تأثیر مثبت و معناداری داشته باشد؛ ازاین‌رو توجه به این بسته‌های آموزشی در برنامه‌ریزی آموزشی و سیاست‌گذاری‌های مدیریت پرستاری پیشنهاد می‌شود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک کار آزمایی بالینی یک‌سو کور بود. بر اساس مصاحبه بالینی از جمعیت 120 نفرِ پرستاران شاغل در بیمارستان عیسی بن مریم سانتر کووید 19 شهر اصفهان در زمستان 1399، 30 نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. ابزار مطالعه پرسشنامه کیفیت زندگی‌کاری والتون و پرسشنامه سلامت عمومی(PHQ) و بستۀ آموزشی-درمانی مواجهۀ ایمن روان‌شناختی مبتنی بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بود. داده‌ها در نرم‌افزار آماری 24 SPSS با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین نمرات کیفیت زندگی و سلامت عمومی دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنادار آماری نداشت (p>0.05). بعد از مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 7/74 و 6/72 بود که تفاوت آماری معناداری نداشت ولی نمرات میانگین سلامت عمومی گروه آزمایش و گروه کنترل به ترتیب 7/31 و 8/38 بود که تفاوت آماری معناداری داشت.
نتیجه‌گیری: کاربرد بسته آموزشی درمانی مبتنی بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی توانسته است بر مؤلفه‌های سلامت عمومی پرستاران تأثیر مثبت و معناداری داشته باشد؛ ازاین‌رو توجه به این بسته‌های آموزشی در برنامه‌ریزی آموزشی و سیاست‌گذاری‌های مدیریت پرستاری پیشنهاد می‌شود.
واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی‌کاری، سلامت عمومی، پرستاری مراقبت‌های ویژه، COVID-19، انعطاف‌پذیری روان‌شناختی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط کار
دریافت: 1402/2/10 | پذیرش: 1402/11/27 | انتشار: 1402/10/30
دریافت: 1402/2/10 | پذیرش: 1402/11/27 | انتشار: 1402/10/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |