مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف :بسیاری از افراد بهنگام انجام کارهای روزانه، ناگزیر از نشستن می باشند. ،فرآیند نشستن بخصوص به مدت طولانی، در مقایسه با ایستادن، منجر به دردهای متعددی از جمله در نواحی پشت و کمر می گردد. در ادارات ، صنایع و موسسات مختلف، ناراحتی های ناشی از نشستن طولانی مدت و کاهش کارایی افراد، سبب طراحی صندلی های ویژه با پشتی ها و نشستنگاه های خاص شده است. هدف از این پژوهش نیز ، طراحی صندلی ویژه بر مبنای مشخصات آنتروپومتریک افراد و سپس بررسی ارزیابی راحتی آن می باشد.

  روش بررسی: 178 نفر مرد شاغل 25 تا 55 ساله در یک صنعت مونتاژ در این پژوهش شرکت نمودند و هشت پارامترآنتروپومتریک این افراد،تعریف شده مطابق معیارهای فیزانت،در شرایط یکسان توسط آنتروپومتر،اندازه گیری شد.سپس با توجه به مشخصات مذکور ، صندلی زینی، طراحی شده و در مرحله دوم ، 30 نفر بطور تصادفی انتخاب گردیده و به مدت یک هفته، هر روز 5 ساعت بر روی آن نشستند. در انتها راحتی صندلی توسط پرسشنامه ای با مقیاس کمی، مورد بررسی قرار گرفت.

  یافته ها: بر مبنای پارامترهای طراحی شامل حداکثر و حداقل ارتفاع ، پهنا، عمق و ضخامت زین،پهنا و محدوده تطابق صندلی، معیارهای طراحی حاصله از ویژگی های آنتروپومتریک افراد ، صندلی زینی طراحی گردید. ارزیابی راحتی صندلی با مقیاس کمی مورد استفاده ، نشان دهنده احساس راحتی کاربران و رضایتمندی آنان بوده است( میانگین بیش از 5/7 از 10).

  نتیجه گیری: با توجه به ابراز احساس راحتی توسط شرکت کنندگان در این پژوهش و با در نظر گرفتن این واقعیت که
کشورهای دیگر نیز با توجه به ویژگیهای آنتروپومتریک افراد، صندلی هایی مناسب طراحی و تولید می نمایند، توصیه می گردد ، مشابه این پژوهش در نقاط مختلف کشور انجام شده ، و صندلی هایی متناسب با ابعاد جسمی افراد و نیازهای آنان طراحی و تولید گردد.