مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف :یکی از عوامل زیان آور موثر بر سلامت کارگران در چند سال اخیر، صدای محیط های کاری بوده است که از خطرات مهم شغلی محسوب می شود.این مطالعه با هدف تعیین میزان مواجهه صوتی مشاغل مختلف و همچنین افت دائم شنوایی ناشی از صدا، باتوجه به سن و سابقه کار انجام شد.

  روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی در کل کارگران، اجرا گردید. به منظورتعیین دقیق تراز مواجهه صوتی، دزیمتری، در طول یک نوبت کاری 8 ساعته برای هر گروه شغلی انجام گرفت. آزمون شنوایی سنجی توسط ادیولوژیست در اتاقک آکوستیک استاندارد به انجام رسید.اطلاعات توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: میانگین سنی76/6 ± 58/36 سال (بین 19 تا 52 سال) و حداقل، حداکثر و میانگین سابقه کار افراد به ترتیب 1 ، 18 و47/5 ± 08/11 سال به دست آمد. میانگین افت شنوایی در گوش راست 63/8 ± 38/15 ، در گوش چپ 51/9 ± 31/16 و افت شنوایی کلی33/8 ± 72/14 دسی بل بودند. همچنین بین متغیرهای شدت صدا وسابقه کار با میزان افت شنوایی رابطه معنادار آماری به دست آمد.

  نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر، نشان می دهد که آلودگی صوتی در واحدهای کاری این کارخانه قابل توجه بوده است و با توجه به اینکه تحلیل نتایج ، تاثیر صدا و سابقه کار برروی افت شنوایی را مثبت نشان می دهد، بنابراین به منظور کاهش بروز NIHL لازم است اقدامات لازم جهت کنترل صدا و برنامه حفاظت شنوایی مناسب به اجرا گذارده شود.