BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-614-fa.html
زمینه و هدف: پرستاران از جمله گروه‌های مشاغلی هستند که در معرض استرس و تنش‌های روانی بیشتری قرار دارند. این استرس به مراتب در بخش اورژانس بیشتر می‌باشد. از آنجا که استرس شغلی پرستاران به ویژه پرستاران زن شاغل در بخش اورژانس می‌تواند اثرات زیان‌باری بر کیفیت مراقبت از بیماران و کیفیت زندگی کاری پرستاران داشته باشد، بررسی تنش‌های روانی که به دلایل گوناگونی بر پرستاران شاغل در این بخش وارد می‌شود، ضرورت می‌یابد.
روش بررسی: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل تنش‌زای روانی پرستاران زن در بخش اورژانس بیمارستان قائم(عج) شهر مشهد، شناسایی استراتژی‌های تدافعی در برابر عوامل تنش‌زای کوتاه مدت و بلندمدت، بررسی تاثیر عوامل استرس‌زا و حمایت اجتماعی ادراک شده سازمانی بر رضایتمندی شغلی انجام گرفته است. مطالعه پیمایشی- تحلیلی حاضر بر روی 40 نفر از پرستاران زن در بخش اورژانس بیمارستان قائم(عج) شهر مشهد انجام شد. تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها روابط معناداری را بین متغیرهای برانگیختگی استرس با رضایتمندی شغلی و حمایت اجتماعی ادراک شده، و نیز بین رضایتمندی شغلی و حمایت اجتماعی ادراک شده سازمانی نشان داد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه عوامل استرس‌زا بر کارایی و کیفیت زندگی کاری پرستاران تاثیرگذار است، اتخاذ استراتژی‌های موثر از سوی مدیران برای بهبود شرایط کاری و کاهش استرس شغلی پرستاران نظیر مشارکت پرسنل در تصمیم‌گیری‌ها، حمایت سرپرستی، کاهش شیفت کاری و بهبود محیط کاری امری ضروری است.
دریافت: 1391/8/22 | پذیرش: 1392/2/12 | انتشار: 1392/8/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
