زمینه وهدف: عدم تحمل کار‌شیفتی خودش را با یکسری نشانه‌ها و علائم نشان می‌دهد. از این نشانه‌ها به عنوان سندرم عدم تطابق با کار‌شیفتی یاد می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه فراوانی نشانه‌های سندرم حاد عدم تطابق با کار‌شیفتی در بین دو گروه کارگران نوبت‌کار می‌باشد.

روش بررسی: یک مطالعه مقطعی در بین دو گروه مختلف از نظر کار‌شیفتی (شب‌کار و غیر‌شب‌کار) درکارگران انجام شد و نشانه‌های سندرم حاد یا زودرس عدم تطابق با کار‌شیفتی مورد بررسی قرار گرفت، با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمع‌آوری شده در نرم افزار SPSS 5/11 با استفاده از t- test و کای – 2 همچنین آنالیز رگرسیون لوژستیک فوروارد با 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .

یافته‌ها: در مقایسه فراوانی سندرم حاد یا زودرس عدم تطابق با کار‌شیفتی در مجموع با وجود بیشتر بودن نشانه‌های سندرم در گروه شب‌کار بین دو گروه اختلاف معنی‌داری بدست نیامد. ( 000/1 = p) در گروه شب کار فراوانی نشانه‌های سندرم ارتباطی با بیماری‌های مزمن نداشت‌( 666/0= p)‌، این بر خلاف نتایج گروه غیر شب‌کار است.‌( 037/0= p) سیگاری بودن درگروه شب‌کار با فراوانی نشانه‌های سندرم ارتباط داشت(000/0= p )، در حالی که در گروه دیگر ارتباطی پیدا نشد. (200/0= p )

نتیجه‌گیری: اختلاف چندانی از نظر فراوانی نشانه های سندرم بین دو گروه دیده نشد . سیگاری بودن یک عامل خطر برای بروز نشانه‌های سندرم بیان شد.