زمینه و هدف: گستره وسیع حیطه فعالیت پرستاران و ماهیت بین رشته ای این حرفه سبب ایجاد ضربه شغلی در پرستاران شده و موجب تغییرات خلقی بویژه افسردگی در آنان می شود. از آنجا که سلامت و ایمنی بیماران با شرایط محیط کاری و سلامت اعضاء تیم درمانی همبستگی مستقیمی داشته لذا این مطالعه با هدف تعیین شدت افسردگی پرستاران شاغل در بیمارستان نمازی شیراز و عوامل مرتبط با آن اجرا گردید.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، مشخصات جمعیت شناختی و مقیاس خودارزشیابی افسردگی زانگ تکمیل شده توسط ۳۱۱ پرستار شاغل در بیمارستان نمازی شیراز به کمک نرم افزار آماری SPSS ویرایش۱۱ و با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر آزمون مجذور خی و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها : در این پژوهش ، ۲/۴۱ درصد واحدهای پژوهشی از خلق طبیعی برخوردار بوده و سایرین از افسردگی خفیف (۴/۴۲ درصد) ، افسردگی متوسط(۸/۱۳ درصد) و افسردگی شدید(۶/۲ درصد) در رنج بوده اند . آزمون مجذور خی نشان داد پرستاران شاغل در بخشهای ویژه و اورژانس در مقایسه با پرستاران سایر بخشها سطوح بالاتری از افسردگی را تجربه نموده اند (۰۰۱/۰ P= ). همچنین این آزمون ارتباط معنادار آماری را بین شدت افسردگی پرستاران و رضایتمندی آنان از خوابشان مورد تأیید قرار داد(۰۱۵/۰ P= ).
نتیجه گیری : شرایط کاری کنونی پرستاران. به گونه ای است که افزایش فشار های عاطفی و ایجاد افسردگی را به همراه دارد. به همین دلیل ، پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که دفاتر پرستاری بیمارستانها از فارغ التحصیلان روان پرستاری بهره جسته تا ضمن ارائه خدمات مشاوره ای ، آموزشهای لازم در مورد شیوه های مقابله ای و مدیریت خلق منفی را نیز به پرستاران ارائه نمایند.
?
