پیام حیدری، سکینه ورمزیار، مجتبی جعفروند، سید شمس الدین علیزاده، چیا حکیمی،
دوره ۱۴، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: ابعاد آنتروپومتری بدن از جمله عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. این مطالعه با هدف پیشبینی حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس ابعاد آنتروپومتری دانشجویان فوریتهای پزشکی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی- مقطعی در سال ۱۳۹۵ و بهصورت کلیشماری در بین ۵۶ نفر از دانشجویان فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. در ابتدا، از پرسشنامهی سلامت عمومی PAR-Q برای اطمینان از سلامت کامل شرکتکنندگان استفاده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی با استفاده از تست تردمیل گرکین اندازهگیری شد. ابعاد آنتروپومتریک توسط متر نواری، دستگاه آنتروپومتر و کولیس دیجیتال اندازهگیری شدند. اطلاعات به دست آمده با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره در نرمافزار ۱۹SPSS آنالیز شد.
یافته ها: میانگین سن شرکتکنندگان ۶۹/۲۱ سال بهدست آمد. میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی و میانگین طول پا در بین دانشجویان فوریتهای پزشکی بهترتیب ۱۷/۴ لیتر بر دقیقه و ۳۵/۹۶ سانتیمتر برآورد گردید. همبستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با ابعاد آنتروپومتریک وجود داشت، بعلاوه ابعاد محیط شکم، طول پا و محیط ساق پا، ۷/۶۳ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی را پیشبینی کردند.
نتیجه گیری: ابعاد آنتروپومتریکی در بین دانشجویان فوریتهای پزشکی، یکی از عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. بنابراین در انتخاب این دانشجویان و همسان کردن توانمندی هر فرد با انرژی مورد نیاز شغل، توجه به ابعاد بدنی داوطلبین امری ضروری بهنظر میرسد.
