زمینه و هدف: کیفیت مناسب خواب اثرات مفیدی در وضعیت سلامت جسمانی و روانی بر جای میگذارد و خواب نامناسب، باعث ایجاد انواع اختلالات میشود .پرستاران به دلیل ماهیت شغلی خویش و به دلیل داشتن شیفتهای کاری مختلف ، مستعد ابتلاء به انواع اختلالات خواب می باشند. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت خواب و ارتباط آن با سلامت روان پرستاران انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در شهرهای گناباد و بیرجند انجام شد ، ۲۶۰ پرستار به روش تصادفی طبقه-ای انتخاب شدند. وضعیت سلامت روان با پرسشنامه GHQ-۲۸ و کیفیت خواب با پرسشنامه پیتسبرگ ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۷ و استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. سطح معنی داری برای آزمون آماری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که ۲/۵۶ درصد از پرستاران سلامت روان نامطلوب و ۸/۴۳ درصد آنها سلامت روان مطلوب داشته اند.کیفیت خواب در ۲/۶۹ درصد پرستاران نامطلوب و در ۸/۳۰ درصد آنها مطلوب بوده است. آزمون کای اسکوئر ارتباط آماری معنی داری بین کیفیت خواب پرستاران مورد مطالعه و سطح سلامت روان آنها را نشان داد (۰۰۰۱/۰ >P ) .
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت خواب نامطلوب در پرستاران، اثرات منفی بر سلامت روان آنها بر جای می گذارد. لذا پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که مسئولین برنامه های منظمی جهت پایش کیفیت خواب پرستاران طراحی نمایند و در مواردی که کیفیت خواب نامطلوب است، اقدامات مداخله ای مناسبی طراحی نمایند.
