مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف: تا به امروز اطلاعات کافی درباره اثرات سمی دولومیت وجود ندارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان مواجهه کارگران حفار یکی از سدهای در حال احداث استان فارس با گردوغبار دولومیت و ارزیابی اثرات احتمالی این ماده بر پارامترهای فونکسیون ریه و همچنین شیوع علائم اختلالات تنفسی و اختلالات رادیوگرافیک ریه بود.

  روش بررسی: این مطالعه یک بررسی مقطعی (cross sectional) است که در سایت حفاری یکی از سدهای در حال احداث استان فارس صورت گرفت. جمعیت تحت مطالعه را ۳۹ نفر کارگر مرد دارای مواجهه با دولومیت و ۴۰ نفر کارگر مرد فاقد مواجهه (مرجع) تشکیل می داد. در این مطالعه از پرسشنامه استاندارد بررسی علائم تنفسی برای تعیین میزان شیوع علائم تنفسی استفاده گردید. میزان مواجهه کارگران با گردوغبار دولومیت نیز با استفاده از پمپ نمونه بردار فردی تعیین گردید. همچنین از کارگران اسپیرومتری و رادیوگرافی ریه بعمل آمد.

  یافته ها: غلظت گردوغبار دولومیت بسیار بیش از حد مجاز مواجهه شغلی با این ماده برآورد گردید. فراوانی کلیه علائم تنفسی در افراد مواجهه یافته بیشتر از گروه مرجع بود و این تفاوت ها از نظر آماری نیز معنی دار بود (۰۵/۰> P ) . بعلاوه اکثر پارامترهای عملکرد ریه در گروه دارای مواجهه کمتر از گروه مواجهه بود. هر چند که این تفاوتها تنها در مورد نسبت FEV۱/FVC معنی دار بود (۰۵/۰> P ) . هیچگونه تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میزان بروز اختلالات رادیوگرافیک ریه و بروز Opacity در کلیشه های رادیوگرافی وجود نداشت.

  نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که مواجهه میان مدت با غلظت های بسیار زیاد گردوغبار دولومیت با بروز علائم اختلالات تنفسی ارتباط دارد .

زمینه و هدف: شغل پرستاری از جمله مشاغلی است که نیازمند فعالیت فیزیکی-روانی قابل توجهی بوده و به همین دلیل، پرسنل پرستاری در معرض خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی (MSDs) می‌باشند. این مطالعه با هدف ارزیابی کارآمدی دو روش‌ MAPO و PTAI در برآورد ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرسنل پرستاری بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است.

 روش بررسی : در این مطالعه مقطعی ۴۰۰ پرستار شاغل در ۷۵ بخش از ۱۱ بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ویژگی‌های دموگرافیک، نوردیک و چک لیست‌های MAPO و PTAI گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۰/۱۶) انجام گرفت.

یافته ها: میزان شیوع ۱۲ ماهه اختلالات اسکلتی-عضلانی ۲/۸۸% بدست آمد. نتایج ارزیابی ریسک MSDs به دو روش MAPO و PTAI نشان داد که بیش از ۸۰% افراد مورد مطالعه در معرض ریسک MSDs بوده و شیوع این اختلالات با شاخص‌های MAPO و PTAI دارای ارتباط معنی دار می‌باشد (۰۰۱/۰>p).

 نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه، دو روش ارزیابی MAPO و PTAI ابزاری مناسب و همچنین شیوه ای مفید جهت تشخیص و ارزیابی ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی ناشی از جابجایی بیمار در پرسنل پرستاری می‌باشند.