زمینه و هدف : خستگی یکی از عوامل بروز عوارض و بیماریها و ایجاد حوادث ناشی از کار بوده و باعث کاهش بازدهی در کار میگردد . همچنین درکارگران نوبتکار که دچار اختلالات خواب هستند اثرات ذکر شده تشدید میگردد . هد ف از این مطالعه بررسی وضعیت خستگی کارگران و ارتباط آن با شاخص شدت بیخوابی در کارگران شرکت نورد و تولید قطعات فولادی استان تهران بود.
روش بررسی : این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که بر روی ۱۸۰ کارگر کارخانه نورد و تولید قطعات فولادی صورت گرفته و جمع آوری اطلاعات به صورت حضوری و با استفاده از پرسشنامههای استاندارد، انجام پذیرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که بالاترین درصد خستگی در کارگران روزکار و شیفت شب به ترتیب با امتیاز ۶ و ۷ و سطح خستگی ۴ قراردارد. میانگین تمام نشانههای مرتبط با خستگی و امتیاز کل شاخص شدت بیخوابی در کارگران شیفت در گردش از شیفت ثابت بیشتر بوده و از نظر آماری این تفاوت معنیدار بود. ارتباط معنیداری بین شاخص شدت بیخوابی و علائم خستگی به دست آمد. شغل انبارداری بیشترین امتیاز را از دو جنبه خستگی و شاخص شدت بیخوابی به دست آورد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که سطح خستگی و شدت بیخواب در پرسنل این شرکت بالاست و از آنجایی که وقوع حوادث و کاهش بهرهوری با خستگی و بیخوابی ارتباط دارد، با استفاده از تمهیداتی مانند کاهش ساعات کاری، استراحت و نرمش در حین کار، توجه کافی به نیازهای انسانی کارگران و بهبود نظام کاری میتوان بیخوابی را کاهش داد.
