زمینه و هدف: از جمله عناصر متعارف فعلی موثر بر انتقال یا کاهش انتقال ذرات هوابرد و کیفیت هوای ساختمان‌ها، سیستم های تهویه طبیعی می‌باشند. تهویه طبیعی به معنی تأمین هوای تازه و خنک‌سازی از طریق جابجایی هوای آزاد محیط بوده که از عوامل تاثیرگذار بر جنبه‌های بهداشت وسلامت جامعه مانند کنترل پاتوژنهای هوابرد و عفونتهای حاصله از آنها در بخش‌های مختلف زندگی به خصوص بیمارستان‌ها ویکی از مقرون به صرفه ترین راهکارهای موجود دراین زمینه میباشد. هدف از این مطالعه بررسی پتانسیل میزان تهویه طبیعی بخش‌های مختلف بیمارستانی دربیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی ۳۵ بخش از ۱۲ بیمارستان تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران که درمجموع تعداد ۲۶۹ اتاق را شامل شد از نظر پارامترهای رطوبت، دما، سرعت باد و مشخصات اتاق مورد بررسی قرار گرفت و نتایج با استانداردها ودستورالعمل‌های مربوطه مقایسه شدند. بخش‌های مورد بررسی شامل بخش‌های عفونی، خون، گوارش، سل و ... بودند که از نظر پاتوژنهای هوابرد دارای اهمیت هستند. بررسی ارتباط ACH با پارامترهای جهت جغرافیایی، دما و رطوبت، به همراه دسته‌بندی بخش‌ها به گروه‌های هوابرد و غیرهوابرد و سنجش میانگین ACH آنها به همراه آزمونهای کروسکال والیس و فلیگنر-کیلن با استفاده از نرم افزار R-تحلیل آماری (ورژنR ۳,۲.۰) و Excel ۲۰۱۳ انجام گرفت.
یافته ها: مقادیر حداقل و حداکثر سرعت باد، رطوبت و دما در اتاق ها به ترتیب (۰ و۹/۲ متربرثانیه)، (۵/۱۳% و۴۰%) و(۲۴ و ۷/۳۰درجه سانتی گراد) بود. همچنین میانگین ACH در بخش‌های هوابرد و غیر هوابرد به ترتیب برابر با ۵/۲۰ و ۳۱ بود . همچنین با استفاده از آزمون آماری کروسکال-والیس روابط معنی داری بین پارامترهای مختلف مطالعه مشاهده شد(P-value<۰,۰۵).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که بازنمودن درب و پنجره‌ی اتاق‌ها باتوجه به اندازه گیریهای انجام شده و اعداد بدست آمده و مقایسه با استانداردها(۱۲ACH=) پتانسیل بالایی در کاهش عفونت‌ها در بیمارستان‌ها خواهیم داشت. همچنین با استفاده از تهویه طبیعی می‌توان به میزان بسیار زیادی در هزینه‌های مرتبط با تامین انرژی جهت تهویه در بخش‌های مختلف صرفه جویی نمود.
