جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای دندانپزشک

مسعود نقاب، علیرضا چوبینه، جعفر حسن زاده، ابراهیم قادری،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۰ )
چکیده

  زمینه و هدف: در بین گروه های شغلی، دندانپزشکان بدلیل کار با ماده آمالگام که حاوی جیوه می باشد با بخارات این ماده سمی در تماس هستند. علیرغم اینکه مسمومیت با جیوه بشکل وسیع مورد مطالعه قرار گرفته اما نگرانیهایی در مورد مواجهه با مقادیر کم جیوه و اثرات جانبی آن در دندانپزشکان وجود دارد.این مطالعه با هدف بررسی اثرات مواجهه شغلی دندانپزشکان با غلظتهای کم جیوه انجام شد.

  روش بررسی: در این بررسی کوهورت تاریخی افراد مورد مطالعه را ۱۰۶ نفر دندانپزشک و ۹۴ نفر پزشک عمومی (گروه مرجع) از کلینیکهای خصوصی و دولتی شهر شیراز تشکیل می دادند. از شرکت کنندگان در مطالعه خواسته شد که پرسشنامه ای را در مورد متغیرهای جمعیت شناختی و علائم احتمالی مسمومیت با جیوه و نحوه انجام کار تکمیل نمایند. علاوه بر آن، با استفاده از روشهای استاندارد، غلظت جیوه در هوای کلینیکها و در ادرار افراد هر دو گروه اندازه گیری شد و داده ها با آزمونهای آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در آنالیز تک متغیره، از آزمون کای دو برای مقایسه متغیرهای کیفی در دو گروه استفاده گردید. در مورد داده های کمی، از آزمون t مستقل و تست Mann-Whitney U استفاده شد. در آنالیز چند متغیره، از رگرسیون لجستیک برای بررسی اثر مخدوش کننده ها و کنترل آنها استفاده گردید.

  یافته ها: از نظر بسیاری از متغیرهای جمعیت شناختی بجز سن و تعداد دندانهای ترمیم شده خود فرد، دو گروه با هم یکسان بودند. میانه غلظت جیوه در هوای کلینیکهای دندانپزشکی ۳۵/۳ برآورد گردید. به همین ترتیب، غلظت جیوه ادراری دندانپزشکان معادل ۲۲/۳ تعیین شد. این مقدار به شکل معنی داری از گروه مرجع بالاتر بود. بعلاوه آنالیز داده ها نشان داد که علائم تحت کلینیکی مسمومیت در دندانپزشکان شیوع بیشتری داشت.

  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مواجهه با بخارات جیوه حتی در غلظتهای کم سبب افزایش معنی دار شیوع علائم تحت کلینیکی مسمومیت با جیوه می گردد.


ناصر شمس قارنه، هانیه خانی جزنی، فاطمه رستمخانی، حامد کرمانی،
دوره ۱۲، شماره ۵ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده

 زمینه و هدف: بهداشت و درمان یکی از حوزه های با سطح ریسک بالا محسوب می شود. امروزه سازمان های پیشرو در بهداشت و درمان بر این واقعیت اذعان دارند که عوارض جانبی و شکست سیستم باید مدیریت و کنترل شوند که در این راستا یکی از مهم ترین مباحث، خطاهای انسانی است. یکی از زمینه های مرتبط با بهداشت و درمان کنترل عفونت است که در دندانپزشکی بسیار مورد بحث قرار می گیرد. این پژوهش در راستای شناسایی، پیشگیری و کاهش خطاهای انسانی در کنترل عفونت در قسمت استفاده از ابزارهای حفاظت فردی و شست و شوی دست ها در بین دندانپزشکان متخصص انجام شده است.

روش بررسی: مطالعه حاضر در یک کلینیک دندانپزشکی نیمه خصوصی در شهر تهران صورت گرفته است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه با دندانپزشکان متخصص، گزارشات و مستندات کلینیک و مشاهدات تحلیلگر در وظایف دندانپزشک که مربوط به استفاده از ابزارهای حفاظت فردی و شست و شوی دست ها در کنترل عفونت می باشد، انجام شد. پس از جمع آوری داده ها با بکارگیری تکنیک SHERPA به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته و راهکارهای کنترلی ارائه شده است.

یافته ها: ۴۹/۶۰% درصد از خطاهای شناسایی شده عملکردی، ۴۷/۲% بازیابی، ۷۰/۳% ارتباطی، ۸۷/۹% انتخاب و ۴۵/۲۳% بازدید بوده است که بیشترین درصد از نوع عملکردی و کمترین مقدار از نوع بازیابی است. از مهم ترین خطا های شایع بدست آمده، عدم شست و شوی دست ها بین هر مریض، دست زدن به وسایل بدون کاور یکبار مصرف با دستکش در حین درمان بیمار، تنظیم ماسک در حین درمان با دستکش آلوده، استفاده از عینکی که قابلیت محافظت از اطراف را ندارد و عدم تعویض ماسک در فواصل زمانی استاندارد، هستند.

نتیجه گیری: شناسایی خطا ها، نتایج بدست آمده از ارزیابی ریسک و راهکارهای ارائه شده برای کنترل ریسک ها، نمایانگر آن است که SHERPA در زمینه کنترل عفونت دندانپزشک نیز مانند سایر زمینه های تحقیق شده در حوزه بهداشت و درمان، تکنیکی مناسب و قابل اجرا است.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله سلامت کار ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iran Occupational Health

Designed & Developed by : Yektaweb