محدثه چوبدار، فائزه محمدی، علی صفری واریانی، خدیجه حسنی، احمد نیک پی،
دوره ۱۵، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: عفونتهای مرتبط با مراقبتهای درمانی، مهمترین پیامد مواجهه با بیوآئروسلها است که سلامت شاغلین و مراجعان بیمارستانها را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بیوآئروسلهای قارچی و ذرات معلّق هوابرد در دو بیمارستان آموزشی شهر قزوین در سال ۱۳۹۶ انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، در ۱۲ بخش داخلی دو بیمارستان و هوای آزاد آنها به مدت شش ماه انجام شد. نمونهبرداری از بیوآئروسلها با استفاده از دستگاه نمونهبردار Quick Take ۳۰ در هواگذر L/min ۳/۲۸ و به مدت ۱۰-۵ دقیقه صورت گرفت. تعیین غلظت ذرات PM۲,۵ و PM۱۰ توسط دستگاه Micro Dust Pro در فلوی L/min ۸/۳ و برحسب µg/m۳ انجام گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها توسط SPSS نسخه ۲۰، آزمونهای ناپارامتریک و همبستگی اسپیرمن انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که حداکثر و حداقل تراکم کل میکروبی مربوط به بخش اورژانس ۱ و اتاقهای عمل بود. بخش جراحی زنان ۱ نیز بیشترین تراکم قارچی را داشت (CFU/m۳ ۷/۹۲). آسپرژیلوس نایجر و کلادوسپوریوم فراوانترین گونه ها بودند. همبستگی معنادارای بین تراکم قارچی و غلظت ذرات PM۱۰، دما و رطوبت نسبی هوا مشاهده شد (۰۵/۰>p).
نتیجه گیری: در این مطالعه عمده منابع تولید آلودگی مربوط به بخشهای داخلی بیمارستانها بود. لذا کنترل رشد میکروارگانیسمهای هوا از طریق بهبود سیستم تهویه، رعایت موازین بهداشتی و نظافتی و ارزیابی مستمر کیفیت هوای داخل پیشنهاد میگردد. بهدلیل وجود رابطه بین تراکم ذرات PM۱۰ و PM۲,۵ و غلظت بیوآئروسلها، توصیه میگردد از تعیین غلظت این گروه ذرات بهعنوان ابزاری جهت پیشبینی سریع و آسان آلودگی میکروبی هوا در مراکز بهداشتی-درمانی استفاده نمود.
