مجله علمی پژوهشی

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید

   .برای دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید

  برای دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک کنید

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

  چکیده

  چکیده

  چکیده:

  زمینه و اهداف: این مقاله عملکرد آکوستیکی مانع های شیب دار با سطوح و لبه های پخش کننده دار را مورد بررسی قرار می دهد. عملکرد پوشش های جاذب و همچنین سخت نیزبا یکدیگر مقایسه گردیده است.

  روش بررسی: در این تحقیق روش شبیه سازی دو بعدی عنصر مرزی به منظور پیش بینی افت صدا در مانع ها بکار گرفته شده است. استفاده از سطوح پخش کننده شیاردار QRD روی لبه های سطوح و صفحات همه ی مدلهای مانع های شیبدار در این مقاله مورد مطالعه قرارگرفته تا افزایش اثر بخشی مانع ها را با موانع موازی کاملا جاذب در موقعیت شنونده مورد مقایسه قرار گیرد.

  یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد سطوح پخش کننده شیارداربا فرکانس طراحی ۴۰۰هرتزدر مانع های شیبدار با شیب ۵ درجه ، عملکرد کلی موانع سخت معادل آنها را به اندازه ی ۸/ ۱ دسی بل در شبکه ی وزنی A افزایش می دهد. علت افزایش عملکرد کلی مانع های شیاردار نیز کارآئی بهتر آنها در فرکانس های پائین می باشد. همچنین مشخص گردید که تمامی مانع های طراحی شده با ۱۰ درجه شیب عملکرد کلی بهتری دارند.

  نتیجه گیری : اقتصادی ترین موانع موازی سرو صدای ترافیک که عملکرد بالای قابل توجهی نیز دارند ، بوسیله ی پوشش QRD و شیبدار کردن ۱۰ درجه ای بدست آمده اند. به طور میانگین ، افت صدا در این مانع ها ۳/۱۶ دسی بل در شبکه ی وزنی A پیش بینی شده است.

  زمینه و هدف: پشم شیشه به فراوانی در تولید منسوجات و به عنوان یک ماده استحکام بخش در صنایع پلاستیک سازی و همچنین در تولید عایقهای رطوبتی و صوتی کاربردهای فراوان دارد با این حال، اثرات تماس استنشاقی با این ماده و ماهیت این اثرات بر روی سیستم تنفسی، به دقت مورد مطالعه قرار نگرفته و در مورد آن اتفاق نظر وجود ندارد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اختلالات تنفسی احتمالی و تعیین ماهیت عوارض ریوی ناشی از مواجهه استنشاقی با این ماده شیمیایی در کارکنان یکی از واحدهای تولیدی پشم شیشه در شیراز بود.

  روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کوهورت تاریخی است. ۴۹ نفر کارگر که به اقتضای شغل در معرض تماس با پشم شیشه بودند و ۴۲ نفر از کارکنان فاقد پیشینه تماس با این ماده به عنوان گروه مرجع از میان تنها کارخانه سازنده پشم شیشه شیرازمورد ارزیابی قرار گرفتند.. برای تمام افراد، فرم پرسشنامه تنفسی استاندارد تکمیل گردید و برای انجام رادیوگرافی ریه به یکی از مراکز درمانی اعزام شدند، همچنین آزمون عملکرد ریوی قبل از شروع کار انجام گرفت. سپس جهت بررسی میزان مواجهه با ذرات پشم شیشه، غلظت قابل تنفس این ماده در نواحی مختلف کارخانه اندازه گیری شد. تحلیل داده­های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون­های تی دانشجویی و زوجی، مجذور کا، تست دقیق فیشر، رگرسیون خطی و لجستیک صورت گرفت.

  یافته­ها: میانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار گروه مواجهه یافته بترتیب ۳۴/۷ ± ۶/۳۹ و ۵۹/۵ ± ۲/۱۱ سال بود. غلظت پشم شیشه در واحدهای پر گرد و غبار صنعت (لاین و تیشو) به ترتیب ۵/۴۴ و ۲۷/۶ میلی گرم در متر مکعب هوا برآورد گردید. شیوع علایم تنفسی و یافته­های غیرطبیعی در رادیوگرافی قفسه سینه کارگران و گروه مرجع اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد (۰۵/۰ P> ).

  میانگین پارامترهای ظرفیت حیاتی، ظرفیت حیاتی سریع، ظرفیت حیاتی سریع در ثانیه اول و نسبت ظرفیت حیاتی سریع در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی سریع هر چند که در دو گروه­ متفاوت بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (۰۵/۰ P> ). بین متغیر سن و مدت مواجهه با «نسبت ظرفیت حیاتی سریع در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی سریع» رابطه خطی معنی داری وجود داشت (۰۵/۰ P< )، به نحوی که با افزایش این متغیرها این نسبت کاهش می­ یابد.

  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که پشم شیشه با غلظت و مدت مواجهه فوق الاشاره سبب کاهش قابل توجه و معنی دار ظرفیتهای ریوی و ایجاد تغییرات غیر طبیعی رادیوگرافی ریه و ازدیاد علائم تنفسی نمی گردد.

  زمینه و هدف: مواجهات کم و طولانی مدت با مواد معدنی، آلی، محرک یا آلرژنها در محیط کار میتواند بصورت آرام و تدریجی کارگران را دچار بیماریهای مزمنی همچون برونشیت مزمن، آسم، پنوموکونیوزیس و... نماید. هدف از انجام این مطالعه تعیین دقیق شیوع بیماریهای ریوی در بین معدنکاران فیروزه و تعیین برخی عوامل همراهی کننده می باشد.

  روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ، ۱۱۷ نفر از کارگران فعلی و بازنشسته معدن فیروزه نیشابور از نظر بیماریهای ریوی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های این پژوهش از طریق مصاحبه، تکمیل پرسشنامه تنفسی، معاینه ریه، اسپیرومتری، رادیوگرافی قفسه صدری وتست مانتو استخراج گردید.

  یافته ها: میانگین سنی شاغلین مورد بررسی ۹/۴۲ و میانگین سنوات کار آنان در معدن ۵/۱۱ سال بود. ۷ نفر از شاغلین مبتلاء به بیماری سیلیکوزیس ساده و ۱ مورد مبتلاء به فیبروز پیشرونده ریه، همگی از بازنشستگان معدن فیروزه بودند. از مجموع ۳/۳۰ درصد شاغلین دارای تست اسپیرومتری غیرنرمال، ۲۵ درصد دارای الگوی انسدادی، ۴ درصد دارای الگوی تحدیدی و ۳/۱ درصد دارای الگوی مخلوط بودند.

  نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که مواجهه کارگران با گردوغبار سیلیس علاوه بر ابتلاء به بیماری سیلیکوزیس ، منجر به افزایش دیگر مشکلات تنفسی بویژه بیماریهای انسدادی ریوی. میگردد. بعلت عوارض غیر قابل درمان و ناتوانی دائمی ناشی از ابتلاء به این بیماری انجام اقدامات پیشگیرانه در معادن بخصوص اقدامات سطح اول پیشگیری موثرترین روشهای پیشگیری میباشند که باید مورد توجه کارفرمایان، کارگران و متخصصین سلامت شغلی قرار گیرند.

  زمینه و هدف: تماس با بیوآئروسل ها با گستره ی وسیعی از اثرات بهداشتی شامل بیماری های واگیر، اثرات سمی حاد، آلرژی و سرطان در ارتباط است. این مطالعه با هدف تعیین نوع و تراکم بیوآئروسل ها در هوای بیمارستان های آموزشی انجام شده است.

  روش بررسی: در این مطالعه ی مقطعی بخش های مختلف ۵ بیمارستان آموزشی شیراز شامل ایستگاه پرستاری، اتاق بستری، اتاق ایزوله و اتاق مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع تعداد ۳۰۰ نمونه هوا با استفاده از روش NIOSH جمع آوری شد. برای نمونه برداری، از محیط های کشت آگار خونی و آگار عصاره جو و نمونه بردار تک مرحله ای اندرسن با دبی ۳/۲۸ لیتر در دقیقه استفاده شد. مدت زمان نمونه برداری به طور متوسط ۱۰ دقیقه بود. نمونه های جمع آوری شده بلافاصله به آزمایشگاه منتقل و به مدت ۴۸ ساعت در انکوباتور قرار گرفته و بعد شمارش و مورد تشخیص قرار گرفتند. در نهایت تراکم بر حسب CFU/m۳ تعیین شد.

  یافته ها : بیشترین آلودگی در اتاق بستری بیماران و کمترین آلودگی در اتاق های عمل وجود دارد. علیرغم استریلیزاسیون محیط، انواع قارچها از جمله آسپرژیلوس نایجر و باکتری های گرم مثبت در نمونه ها مشاهده شد. نتایج نشان داد که در تمام بیمارستانها بار آلودگی در همه ی بخش های بیمارستانی بالاتر از CFU/m۳ ۳۰ به عنوان حد پیشنهادی است.

  نتیجه گیری: تراکم بیوآئروسولها در کلیه بیمارستانهای مورد مطالعه از حد پیشنهادی بیشتر است. برای کاهش مواجهه با بیوآئروسل ها می بایست سیستم های تهویه استاندارد طراحی و اجرا شود.

  زمینه و هدف:مانع های صوتی یکی از مهمترین روشهای کنترل صدا در بسیاری از بخش های مختلف صنعتی و محیط زیستی می باشد. در بین راه های غیر مستقیم مهم ترین راه رسین موج از فرستنده به گیرنده از طریق انکسار از لبه بالائی مانع می باشد. بطوری که در خصوص مانع های جزئی بیشترین تمرکز بر روی این روش می باشد.

روش بررسی: یکی از پر راندمان ترین مانع ها، مانع های چند لبه ای  T شکل می باشد. در این تحقیق بر اساس تئوری اثرات مخرب موج پراش شده از لبه بالائی مانع و موج غیر مستقیم از تصویر مانع با اختلاف فاز رادیان نواحی مشخصی در ناحیه صوتی با بالاترین عملکرد آکوستیکی و یا بعبارتی با بیشترین میزان اثرات مخرب صوتی مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا با عنایت به تئوری های فیزیکی موجود مدل ریاضی ساده ای جهت تعیین ناحیه بهترین عملکرد مانع با توجه به شرایط هندسی مانع و محل گیرنده و منبع صوتی ارائه گردید. و آنگاه جهت اعتبار سنجی مدل ارائه شده از دو نوع مانع شکل دار صلب و جاذب دار استفاده گردید.

  یافته ها: نتایج حاصل از روش عنصر مرزی بخوبی مدل ساده ریاضی ارائه شده را تائید نمود. در این روش بجای ارتفاع مانع از ارتفاع معادل مانع صوتی استفاده گردید.

  نتیجه گیری: این روش جهت طراحی و استقرار بهینه مانع های صوتی با قدرت انعطاف و دقت بالا بخوبی قابل استفاده می باشد.

  زمینه و هدف:‌ با وجود مزایای زیاد استفاده از خطوط انتقال مواد نفتی، این روش انتقال با درجات مختلفی از ریسک های بهداشت، ایمنی و زیست محیطی نیز همراه است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی ریسک نسبی خطرات یاد شده در خط لوله نفت کرمانشاه – سنندج می باشد.

  روش بررسی:‌ ابزار ارزیابی و مدیریت ریسک مورد استفاده در این مطالعه روش کنت مولبایر بود. در این روش ریسک نسبی بر اساس پنج پارامتر شاخص خسارت شخص ثالث، خوردگی، طراحی، بهره برداری نادرست و فاکتور نشت ارزیابی می شود.

  یافته ها: با استفاده از الگوی روش ارزیابی و جمع آوری اطلاعات و داده ها و انجام آزمایشات مورد نیاز، امتیاز دهی نمرات ریسک سبب شناسایی ۹۶ محدوده ریسک در طول خط لوله گردید. در این میان کیلومترهای ۱۰۳+۶۷۰ ، ۱۰۱+۳۸۴ و ۱۰۰+۸۶۰ به ترتیب با کسب نمرات ریسک نسبی معادل ۹,۹۱ ، ۹.۸۲ و ۹.۷۴ بعنوان کانونهای اصلی خطر و اولویتهای اصلی اقدامات پیشگیری و اصلاحی شناسایی شدند.

  نتیجه گیری:‌ نظر به اهمیت پیشگیری از بروز حوادث در خط لوله مورد مطالعه مراقبت و گشت زنی منظم در طول مسیر خط لوله، کنترل دقیق همپوشانی در حفاظت کاتدی خط لوله و استفاده از سیستمهای مخابراتی مناسب نظیر SCADA و یا فیبر نوری در سرتاسر طول خط از مهمترین پیشنهادات کنترلی در این مطالعه بود.

  هدف : واریس اندام تحتانی یکی از شایعترین آسیب‌هایی است که در نتیجه فعالیت‌های شغلی سخت ایجاد و به مرور زمان بر شدت آن افزوده می‌شود. این آسیب‌ها می‌توانند هزینه‌های زیادی را به فرد و جامعه تحمیل کنند. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط عوامل شغلی و دموگرافیک با شدت واریس اندام تحتانی در پرستاران بیمارستان‌های آمل انجام شده است.

  روش بررسی: این مطالعه بروش توصیفی-مقطعی بروی ۲۰۳ پرستار شاغل در بیمارستان‌های شهر آمل انجام شد. ابزار گرد‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌ای بود که از طریق مصاحبه و معاینه فیزیکی بر اساس فرم بازنگری استاندارد CEAP تکمیل گردید.

  یافته‌ها : ۱۴۵ نفر از واحدهای مورد پژوهش زن و ۹/۷۳% از پرستاران مبتلا به ورید‌های واریسی با شدت‌های متفاوت بودند (۷۷- ۶۵ : CI ۹۵). ارتباط معنی ‌ داری بین جنس مونث، سن، BM I (۲۱/۱ OR = )، انجام ورزش منظم(۳۱/۰ OR = )، سابقه خانوادگی، وزن و از میان عوامل شغلی، ساعات اضافه کار(۰۱/۱ OR = )، سابقه کار، ایستادن سرپا(۳/۲ OR = ) و نشستن در بخش با شدت ورید ‌ های واریسی پا وجود داشت.

  نتیجه ‌ گیری : با توجه به ابتلا تعداد زیادی از پرستاران این مطالعه به واریس اندام تحتانی با شدت‌های متفاوت و تاثیر بسیاری از عوامل شغلی و دموگرافیک، به نظر می‌رسد آموزش‌های لازم به منظور کاهش از کار افتادگی و صرف هزینه‌های درمانی در جهت تعدیل عوامل خطر و پیشگیری از ایجاد واریس و تشدید آن ضروری باشد.

  هدف : مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات بهداشتی مواجهه شغلی مزمن با غلظت های کم بخارات جیوه طراحی و اجرا گردید.

  روش بررسی : جمعیت مورد مطالعه را ۴۶ نفر کارگر مرد یک واحد کلرآلکالی دارای مواجهه شغلی با بخارات جیوه و ۶۵ نفر از کارگران سالم فاقد پیشینه شغلی مواجهه با جیوه (گروه مرجع) تشکیل می‌داد. برای افراد پرسشنامه‌ای در مورد وجود علائم مواجهه با جیوه تکمیل گردید. ضمناً کلیه کارگران مورد معاینات پزشکی قرار گرفته و آزمایشات بیوشیمیایی متداول از آنها بعمل آمد. بعلاوه با استفاده از روش‌های استاندارد میزان غلظت جیوه موجود در هوا و ادرار اندازه‌گیری و تعیین مقدار شد.

  یافته‌ها : غلظت جیوه محیطی و ادراری در افراد در معرض مواجهه به ترتیب برابر با µg/m^۳ ۲۸/۶ ± ۹۷/۳ و µg/lit ۷۷/۲۶ ± ۳/۳۴ برآورد گردید. گر چه این مقادیر از مقادیر حد تماس شغلی ( TLV ) و شاخص تماس بیولوژیکی( (BEI توصیه شده برای این ماده پایین‌تر هستند، ولی جیوه ادراری کارگران در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی‌داری بالاتر بود. هیچ اختلاف معنی‌داری بین دو گروه در شمارش سلول های خونی، میزان اوره خون، میزان کراتینین سرم و فعالیت سرمی آنزیم‌های کبدی مشاهده نشد. برعکس تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که میزان شیوع خستگی جسمی و ذهنی، بی‌اشتهایی، کاهش حافظه، تغییرات خلقی و عاطفی در افراد در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی‌داری شایعتر بود. همچنین فراوانی (درصد) شیوع علائمی مثل اسپاسم‌های دردناک عضلات دست و پا، بی قراری، ترس‌های مبهم و بی‌خوابی در گروه در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع بیشتر بود، هر چند که این تفاوت ها از نظر آماری معنی‌دار نبود.

  نتیجه‌گیری : این مشاهدات نشان می‌دهد که مواجهه شغلی با بخارات جیوه حتی در غلظت‌های کم با احتمال بروز علائم عصبی و روانی همراه است.