زمینه و هدف: دی فنیل اتر های پلی برمه ( PBDE ) کاربرد وسیعی به عنوان مهار کننده آتش برای مقاصد ایمنی در وسایل خانگی و اداری پیدا کرده است. پایداری PBDE در محیط و سمیت آن برای انسان و محیط زیست، توجه بسیاری از محققین را به خود جلب نموده است. در این مطالعه غلظت PBDE در هوای داخل منازل مسکونی تعیین گردید.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تعداد ۳۳ منزل مسکونی انتخاب و با استفاده از دستگاه نمونه بردار غیر فعال غلظت PBDE در هوا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در دو ساختمان غلظت این ماده در دو اتاق مستقر در یک واحد مسکونی به مدت یکسال پایش شد.
یافته ها: میانگین غلظت ΣPBDE (حاصل جمع کانجینر های شماره ۱۷،۲۸، ۴۷، ۴۹، ۶۶، ۸۵، ۹۹، ۱۰۰، ۱۵۳و ۱۵۴) درهوای ساختمانهای مورد مطالعه، pgm-۳ ( ۲۴۵-۴ ) ۵۲ می باشد. علیرغم اینکه در یکی از ساختمانهای مورد مطالعه غلظت آلاینده در هوای اتاق خواب بطور معنی داری از اتاق نشیمن بیشتر بود و لیکن تغییرات قابل توجهی در غلظت PBDE در طول سال برای هیچکدام از اتاقها مشاهده نشد.
نتیجه گیری : میزان تماس استنشاقی افراد با دی فنیل اتر پلی برومه در منازل با آلودگی بالا، حدودا" ۵۰ برابر بیشتر از منازل مسکونی با بار آلودگی پایین برآورد می گردد.
