زمینه و هدف : آنیلین به عنوان یکی از آمین های آروماتیک به طور وسیعی، از کارخانجات مواد رنگی و مواد شیمیایی کشاورزی مانند علف کش ها پراکنده می شود. این ماده مکرراً توسط صنایع شیمیایی به عنوان ماده خام در ساخت دارو، رنگ، لاستیک و پلاستیک مورد استفاده قرار می گیرد و محصول جانبی صنایع نساجی و کاغذ می باشد. آنیلین در زمان رها شدن به محیط های آبی در چرخه زندگی آبزیان تداخل ایجاد کرده و برای انسان نیز سرطان زاست. در خون به سادگی واکنش داده، مانع جذب اکسیژن و بروز بیماری متهموگلوبینا می گردد. هدف از این تحقیق مطالعه کارایی فرآیند الکتروشیمیایی جهت تصفیه ی ترکیبی سخت تجزیه پذیر به نام آنیلین از فاضلاب سنتتیک با استفاده از الکترودهای آهنی در مقیاس آزمایشگاهی و در یک سیستم ناپیوسته می باشد.
روش بررسی: مطالعه تجربی حاضر در مقیاس آزمایشگاهی و در یک راکتور از جنس شیشه و به حجم 1 لیتر انجام گردید. تأثیر عوامل مؤثر مانند اختلاف پتانسیل الکتریکی، pH ، زمان واکنش و غلظت اولیه آنیلین بر بازده فرآیند حذف مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که در شرایط عملیاتی با اختلاف پتانسیل الکتریکی 10 ولت، pH اسیدی 5/5، غلظت اولیه 100 میلی گرم در لیتر آنیلین و فاصله 1 سانتیمتر بین الکترودهای آهنی پس از گذشت 120 دقیقه از زمان واکنش، راندمان حذف آنیلین و COD به ترتیب در حدود 92 و 58 درصد بوده است.
نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که فرآیند الکتروشیمیایی می تواند روش مؤثری برای حذف آنیلین از فاضلاب صنایع تولید کننده این ترکیب باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |