مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: امروزه نانوسیلور به دلیل خواص ضد میکروبی اش کاربرد وسیعی در فراورده های بهداشت شخصی، پردازش غذا و حوزه پزشکی دارد. مطالعات اخیر نشان داده است که نانو ذرات قادرند از طریق جفت و شیر مادر به زاده ها انتقال یافته و در ارگان های مختلفی نظیر مغز تجمع یابند. نظر به اینکه استرس اکسیداتیو مکانیسمی کلیدی برای سمیت نانو ذرات است و مغز در حال رشد به استرس اکسیداتیو بسیار آسیب پذیر است، در این تحقیق پتانسیل نانو سیلور برای القاء استرس اکسیداتیو در مغز زاده های موش های صحرایی ارزیابی شد.

روش بررسی: مادران شیرده به دو گروه تیمار و کنترل تقسیم شدند که بطور درون گوارشی (گاواژ) به ترتیب با نانوسیلور ( mg/kg BW 25) و آب بدون یون از اولین تا دوازدهمین روز شیردهی تیمار شدند. مغز زاده ها در سیزدهمین روز پس از تولد جمع آوری شد. به منظور مطالعات هیستوپاتولوژیکی تعدادی از مغزها برش گیری و با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ امیزی شدند. میزان مالون دی آلدهید، گلوتاتیون، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و تراکم نقره در مغز زاده ها به ترتیب با استفاده از آزمون اسپکتروفتومتری و آنالیز ICP-MS تعیین گردید.

یافته ها: تعداد زیادی ساختار میکروواکوئلی، افزایش معنی داری در محتوای نقره و میزان مالون دی آلدهید (p<0.001) و کاهش معنی داری در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و سطح گلوتاتیون(p<0.05) در مغز زاده های گروه تیمار نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.

 نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تراکم نقره در مغز احتمالا از طریق کاهش ظرفیت مکانیسم دفاعی آنتی اکسیدانی آن منجر به استرس اکسیداتیو شده است. هر چند برای توضیح دقیق این نتایج باید آزمایشات بسیاری انجام داد.