زمینه و هدف: از آنجا که ارزیابی مدیریت بحران، نقش کلیدی در برنامه ریزی برای آموزش و ارتقاء آگاهی و آمادگی بیمارستانها دارد، بنابراین، استفاده از رویکرد جدید مهندسی مقاومت پذیری میتواند به افزایش راندمان مدیریت بحران و توانمندسازی بیمارستانها در مواجهه با بحرانها کمک کند. هدف این تحقیق، تعیین روایی و پایایی پرسشنامه ارزیابی مدیریت بحران مبتنی بر اصول هفتگانه مهندسی مقاومت پذیری در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه بود.
روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، هشت بیمارستان شهر اهواز (سال 1392) مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه محقق_ساخته توسط 310 نفر از پرسنل بخش پرستاری و مدیریت تکمیل گردید. دادهها با استفاده از برنامه SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پایایی به وسیله ضریب پایایی همسانی درونی ارزیابی شد و برای تأیید روایی از تجزیه و تحلیل اکتشافی و تأییدی استفاده گردید.
یافتهها: ارزیابی پایایی نشان داد که پرسشنامه دارای همسانی درونی زیاد و پایایی خوب است. ضریب آلفای کرونباخ 0/977 و ضریب همبستگی درونی ICC) 0/977) به دست آمد. نتایج تحلیل اکتشافی، هفت فاکتور را برای پرسشنامه نشان داد که مشترکاً 75/3% واریانس را پوشش داده اند. در تجزیه و تحلیل تأییدی، شاخص 0/885=KMO و 6/41=BT و 946=df و 0/001 >p به دست آمد. به طور کلی ساختار عاملی به دست آمده از روش تحلیل اکتشافی به وسیله تحلیل تأییدی مورد آزمون قرار گرفت و تأیید شد.
نتیجه گیری: یافتهها نشان داد که پرسشنامه ارزیابی مدیریت بحران مبتنی بر اصول هفتگانه مهندسی مقاومت پذیری در بیمارستانها، برای ارزیابی مدیریت بحران در بیمارستان کارآمد و مناسب است و میتواند برای شناخت نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت مدیریت بحران بیمارستانی مورد استفاده قرار گیرد. کلید واژهها: ایمنی، مهندسی مقاومت پذیری، مدیریت بحران، بیمارستان، روایی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی دریافت: 1393/5/24 | پذیرش: 1394/1/25 | انتشار: 1395/2/11