زمینه و هدف : حوادث شغلی معمولا بطور مستقیم یا غیر مستقیم در ارتباط با رفتارهای ناایمن افراد شاغل بوده و فاکتورهای مختلف فردی و شغلی در ایجاد رفتارهای ناایمن نقش دارند. از طرفی ویژگیهای فردی و شغلی کارگران با تجربه حادثه شغلی نیز می تواند با کارگران بدون تجربه حادثه شغلی متفاوت باشد.
روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، داده های دموگرافیکی، تجربه حادثه شغلی، میزان اطلاعات و آگاهی شرکت کنندگان در زمینه ایمنی و حوادث شغلی و همچنین رفتار ایمن 200 نفر از کارگران شاغل در شرکتهای تولید کننده ایزوگام شهرستان دلیجان از طریق یک پرسشنامه جمع آوری شد. سپس میزان ارتباط متغیرهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 35% از شرکت کنندگان در گذشته حداقل یکبار حادثه شغلی را تجربه کرده بودند. میزان اطلاع از اصول و مقررات ایمنی (01/0 > p) و میزان استفاده از وسایل حفاظت فردی (05/0 > p) شرکت کنندگان با تجربه حادثه شغلی کمتر از شرکت کنندگان بدون حادثه شغلی بود. همچنین دیدگاه شرکت کنندگان بدون تجربه حادثه شغلی به پیشگیری از حوادث (05/0 > p) بهتر از کارگران با تجربه حادثه شغلی بود.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که تجربه حادثه شغلی توسط کارگران تاثیر مثبتی در افزایش میزان آگاهی آنها در زمینه ایمنی و پیشگیری از حوادث نداشته و باعث افزایش رفتارهای ایمن آنها نشده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |