زمینه و هدف: طی دهههای گذشته مشکلات اسکلتی- عضلانی بهطور روز افزون در سراسر دنیا گسترش یافتهاند. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع مشکلات اسکلتی- عضلانی در اندامهای تحتانی ناشی از کار در ایران، جهت دستیابی به نتایجی کامل با قدرت آماری بالا، با استفاده از روش متاآنالیز انجام شد.
روش بررسی: در مطالعه حاضر بهصورت مرور نظاممند کلیه مقالات مرتبط با میزان شیوع مشکلات اسکلتی - عضلانی در اندامهای تحتانی در بین کارکنان ایران، در محدودهی زمانی از سال 2000 تا 2010 ، از طریق جستجو در پایگاههای استنادی معتبر مورد بررسی قرار گرفت. دادهها با روش متاآنالیز و با استفاده از مدل اثرات تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: کل حجم نمونه مورد بررسی در مطالعات انجام گرفته در ایران ،6090 نفر با میانگین 225 نمونه در هر مطالعه بود. میزان شیوع مشکلات اسکلتی- عضلانی در اندام تحتانی در مشاغل مختلف و با فاصله اطمینان 95 درصد، به این ترتیب برآورد شد: کمر 50 درصد (57/5- 42/5)، ران و باسن 7/20 درصد (25 – 16/4)، ،زانو 42/1درصد (49/1 – 35/1) و مچ پا 72/7درصد (36/7–18/8).
نتیجهگیری: شیوع مشکلات اسکلتی- عضلانی ناشی از کار در اندامهای تحتانی بهویژه در ناحیههای کمر و زانو در ایران در مقایسه با سایر مطالعات مشابه انجام شده در خارج از کشور بیشتر بود. برای کنترل و کاهش آن، اجرای برنامههای مداخلهای هدفمند مبتنی بر مداخلات و آموزشهای بهداشت شغلی و ارگونومی، بویژه برای اندامها، پیشنهاد میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |