زمینه و هدف: در اکثر محیط های کاری نوع حرفه افراد مقداری تنش و استرس به همراه دارد، همچنین بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی از جمله شکایات اغلب کارگران می باشد. با توجه به این که این دو پارامتر از فاکتورهای تاثیرگذار بر روند زندگی افراد می باشد، پرداختن به آن ها در محیط های کار حائز اهمیت بوده و مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی و استرس شغلی بین گروهی از شاغلین یک صنعت فلزی انجام گرفته است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و از پرسشنامه نوردیک و پرسشنامه و نرم افزارDASS-21 استفاده گردید. شاخص های دموگرافیک مانند سن، جنس، وضعیت تاهل در پرسشنامه دیگری جمع آوری و نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شد و 361 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. برای آنالیز از نرم افزار آماری spss-20 و آزمون خی-دو پیرسون استفاده گردید.
یافته ها: نتایج حاکی از این بود که 3/82% افراد استرس طبیعی و 1/3% استرس شدید داشتند. از میان متغیرهای مورد بررسی، وضعیت بدن در حین کار، انجام فعالیت ورزشی، استعمال دخانیات و میزان استرس با اختلالات اسکلتی – عضلانی رابطه معنی داری را نشان دادند. (05/0 PValue =) ن
تیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد افزایش استرس شغلی سبب بروز برخی شکایات اختلالات اسکلتی – عضلانی در افراد می شود و وضعیت بدن حین کار با شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی رابطه معنی دار داشته است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |