مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: با توجه به اینکه آسیب های اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار از جمله بزرگترین علل ازکار افتادگی کارکنان است و افراد زیادی از آن رنج می برند و منجر به هزینه های هنگفت می شود، بررسی علل مرتبط با آن از اهمیت زیادی برخوردار است. عوامل روانشناختی، از علل مهم بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی محسوب می شوند. از اینرو، تحقیقی با هدف بررسی ارتباط بین برخی عوامل روانشناختی و دردهای اسکلتی-عضلانی با متغیرهای دموگرافیکی در کارکنان  یک بیمارستان دولتی ، انجام شد.

روش بررسی: این تحقیق توصیفی- تحلیلی بود جهت جمع آوری داده ها، 4پرسشنامه تحت عناوین پرسشنامه های: (1) اطلاعات  دموگرافیکی،(2)استرس شغلی، (3) توانایی شناختی و (4) میوزیک که اعتبار و روایی مناسبی داشتند، بکار گرفته شد. جامعه آماری شامل800 نفرکل کارکنان بیمارستان را در بر می گرفت که نمونه 264 نفری بطور تصادفی از کل انتخاب شدند و از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون های t ،F) برای تحلیل داده ها استفاده شد.

یافته ها: تفاوت معنی داری بین توانایی شناختی و میزان استرس شغلی با اختلالات اسکلتی-عضلانی وجود داشت، فقط بین توانایی شناختی و درد شانه تفاوت معنی داری دیده نشد. بین میزان استرس شغلی با متغیر های دموگرافیک(جنسیت(0/01=P)، تأهل(0/05=P)،تحصیلات(0/02=P)) تفاوت معنی داری وجود داشت و همچنین بین توانایی شناختی با متغیر های دموگرافیک( جنسیت، تأهل و تحصیلات) تفاوت معنی داری دیده نشد.

نتیجه گیری: شاغلین بیمارستانها که زیر مقیاس‏های توانایی‏ شناختی آنها در سطح متوسط و پایین تر از آن  قرار دارند، از دردهای اسکلتی-عضلانی و استرس شغلی بیشتری رنج می برند. چنانچه از نتایج این تحقیق و سایر تحقیقات بر می آید، افرادی که توانایی تفکر انعطاف پذیر دارند، از توجیهات جایگزین استفاده کرده، به صورت مثبت چارچوب افکاری خود را بازسازی می کنند و موقعیتهای چالش برانگیز یا رویدادهای استرس زا را می پذیرند و در مقایسه با کارکنانی که انعطاف پذیر نیستند از نظر روانشناختی، تاب آوری بیشتری در برابر مشکلات دارند. علاوه بر این بین متغیر های جنسیت، تأهل و تحصیلات با میزان استرس شغلی ارتباط وجود دارد.