مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف: کفاش ها نیاز به کار ماهیچه ای دارند ، ظرفیت قلبی- تنفسی آنان عامل تعیین کننده ی عملکرد و بهره وری وظایف روزانه می باشد و با توجه به شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی و همچنین وجود بارکاری سنگین در کارگران صنف تولید کنندگان کفش ما را برآن داشت که تا به مطالعه بررسی ارتباط اختلالات اسکلتی-عضلانی با شاخص استرین شغلی(SI) وتوانایی کار جسمیکارگران صنف تولید کنندگان کفش بازار تهرانبپردازیم

روش بررسی: در این مطالعه، صنف تولید کفش به 5 وظیفه برشکاری، رویه سازی، پیشکاری، چسب زنی و کارجمع کن (بسته بندی و...)تقسیم شد.از پرسشنامه استاندارد نوردیک جهت دستیابی به نرخ شیوع اختلالات اسکلتی –عضلانی و با استفاده از روش تست پله Tuxworth & Shahnavaz جهت ظرفیت هوازی و از شاخص استرین شغلی جهت برآورد ارگونومیکی و سپس داده های مورد نیاز، از نرم افزار SPSS20جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

یافته ها: تعداد کل نمونه 235 مورد، بین استرین شغلی با اختلالات اسکلتی عضلانی بخش انتهائی اندام فوقانی  (سمت راست ، سمت چپ ) با استفاده ازآزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنادار یافت شد اما نتایج حاصل از بررسی ارتباط امتیاز شاخصVo2max کارگران صنف تولید کفش با اختلالات اسکلتی عضلانی شانه، آرنج مچ دست و پا  ران، ستون فقرات و کمر و به عبارتی با کلیه اندام ها معنی دار  نداشت

نتیجه گیری : اختلالات اسکلتی – عضلانی بخش انتهائی اندام فوقانی ( مچ دست، شانه و آرنج) همبستگی قوی با استرین شغلی دارد. برنامه ریزی مناسب برای کاهش استرین شغلی می تواند به کاهش اختلالات عضلانی و اسکلتی اندام فوقانی در کفاشان می باشد