مجله علمی پژوهشی

زمینه و هدف : پرستاران نقش محوری را در سیستم مراقبت­های بهداشتی بازی می­کنند و به دلیل ماهیت شغلی استرس بالایی  را تجربه می­کنند  که غفلت از شناخت و مقابله با این استرس­ها سبب عوارض جبران ناپذیری خواهد شد. بر این اساس،  مطالعه حاضر با هدف بررسی تعیین  متغییر های پیش بین استرس شغلی در پرستاران  بخش­های ویژه گرگان انجام شد.

روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی به روش همبستگی است که در سال 1393انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه های: اطلاعات دموگرافیک و استرس شغلی پرستاران (ENSS)Expanded Nursing Stress Scale[1] بود. محیط پژوهش شامل  بخش های ویژه بیمارستان های دانشگاهی گرگان بود. 74 پرستار با روش نمونه گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. داده­های آماری در محیط  (16SPSS=ver) با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 05/0 p< تجزیه و تحلیل شد.

یافته­ ها: میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه (33/6±39/33) سال بود. بیشترین موقعیت استرس­زا درگیری با سوپروایزر(59/0±65/2) بود. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان داد که عامل جنسیت(57/21 =β و014/0P= ) و کار دربخش دیالیز (08/27=β و001/0 (P ≤ ) پیش بینی کننده خوبی برای استرس شغلی است .

 نتیجه­ گیری: با توجه به بالا بودن برخی ابعاد استرس در پرستاران مانند درگیری با سوپروایزر و همچنین وجود ارتباط بین استرس شغلی و عواملی چون کار در بخش دیالیز و جنسیت  لازم است مدیران پرستاری تمهیداتی درجهت پیشگیری وکاهش استرس و حمایت کافی از پرسنل  بکار بندند.