زمینه و هدف: حدود مجاز باربرداری ایران به عنوان یک ابزار ارزیابی ریسک جهت پیشگیری از کمردرد در صنایع مختلف استفاده می شود. اعتقاد بر این است که استفاده از ابزارهای ارزیابی ریسک ابتلا به کمردرد در عین حال که باید ساده و راحت باشند باید از دقت کافی نیز برخوردار باشند.با توجه به اینکه دستورالعمل باربرداری ایران منطبق با حدود مجاز ACGIH TLV می باشد و تا کنون دقت مقادیر مجاز در ارزیابی ریسک آسیبهای کمری مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر زاویه خمش تنه و ابعاد آنتروپومتریکی افراد بر روی دقت حدود مجاز باربرداری توصیه شده در ایران می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه به منظور بررسی اثر زاویه خمش تنه و ابعاد آنتروپومتریکی افراد بر روی دقت مقادیر مجاز باربرداری ،نیروهای فشاری وارد بر ستون فقرات به عنوان یک معیار در نظر گرفته شد.لذا از 15 کارگر که سابقه حمل و نقل دستی بار داشتند، خواسته شد 25 وظیفه باربرداری را که بر اساس دستورالعمل ارائه شده از سوی وزارت بهداشت ایران برای فعالیتهای باربرداری طراحی شده بود، انجام دهند .به منظور تعیین دقیق زاویه ی خمش تنه در حین قرار دادن بار در مقصد از یک شیب سنج الکترونیکی قابل حمل استفاده شد. اطلاعات آنتروپومتریکی شامل قد و وزن و اطلاعات پوسچری افراد برای هر وظیفه ثبت و میزان نیروهای فشاری با استفاده از نرم افزار 3dsspp تخمین زده شد و مقادیر تبار فشاری تخمین زده شده با حدود توصیه شده نایوش مقایسه شد.
یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که از 25 وظیفه طراحی شده،.میانگین زوایای تنه برای 13 وظیفه بین 90 تا 130 درجه تعیین شد.بین میانگین نیروی فشاری تخمین زده شده برای 11 وظیفه با احتساب یک انحراف معیار بیشتر، میانگین نیروی فشاری بیش از حد توصیه شده نایوش (3400 ) تخمین زده شد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در برخی از وظایف زیاد بودن ارتفاع عمودی و فاصله ی افقی محل قرار گیری بار خارجی از بدن از دلایل اصلی افزایش زاویای نامطلوب تنه و بار فشاری وارد بر کمر بود. عدم انطباق برخی از حدود وزن مجاز با ابعاد آنتروپومتریکی، منجر به افزایش بارهای مکانیکی وارد بر کمر می شود.لذا بنظر می رسد مقادیر توصیه شده باربرداری ایران از جهت ارزیابی ریسک آسیبهای کمری از دقت کافی برخوردار نمی باشد و نیاز به بازنگری دارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |