دوره 14، شماره 6 - ( 1396 )
جلد 14 شماره 6 صفحات 134-126 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
heydari P, varmazyar S, jafarvand M, alizadeh S, hakimi C. Predicting maximum oxygen consumption based on anthropometric dimensions in medical emergency students . ioh 2018; 14 (6) :126-134
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-1983-fa.html
URL: http://ioh.iums.ac.ir/article-1-1983-fa.html
حیدری پیام، ورمزیار سکینه، جعفروند مجتبی، علیزاده شمس الدین، حکیمی چیا. پیشبینی حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس ابعاد آنتروپومتری دانشجویان فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین. سلامت كار ايران. 1396; 14 (6) :126-134
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران. ، svarmazyar@qums.ac.ir
چکیده: (3574 مشاهده)
زمینه و هدف: ابعاد آنتروپومتری بدن از جمله عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. این مطالعه با هدف پیشبینی حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس ابعاد آنتروپومتری دانشجویان فوریتهای پزشکی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی- مقطعی در سال 1395 و بهصورت کلیشماری در بین 56 نفر از دانشجویان فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. در ابتدا، از پرسشنامهی سلامت عمومی PAR-Q برای اطمینان از سلامت کامل شرکتکنندگان استفاده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی با استفاده از تست تردمیل گرکین اندازهگیری شد. ابعاد آنتروپومتریک توسط متر نواری، دستگاه آنتروپومتر و کولیس دیجیتال اندازهگیری شدند. اطلاعات به دست آمده با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره در نرمافزار 19SPSS آنالیز شد.
یافته ها: میانگین سن شرکتکنندگان 69/21 سال بهدست آمد. میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی و میانگین طول پا در بین دانشجویان فوریتهای پزشکی بهترتیب 17/4 لیتر بر دقیقه و 35/96 سانتیمتر برآورد گردید. همبستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با ابعاد آنتروپومتریک وجود داشت، بعلاوه ابعاد محیط شکم، طول پا و محیط ساق پا، 7/63 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی را پیشبینی کردند.
نتیجه گیری: ابعاد آنتروپومتریکی در بین دانشجویان فوریتهای پزشکی، یکی از عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. بنابراین در انتخاب این دانشجویان و همسان کردن توانمندی هر فرد با انرژی مورد نیاز شغل، توجه به ابعاد بدنی داوطلبین امری ضروری بهنظر میرسد.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی- مقطعی در سال 1395 و بهصورت کلیشماری در بین 56 نفر از دانشجویان فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. در ابتدا، از پرسشنامهی سلامت عمومی PAR-Q برای اطمینان از سلامت کامل شرکتکنندگان استفاده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی با استفاده از تست تردمیل گرکین اندازهگیری شد. ابعاد آنتروپومتریک توسط متر نواری، دستگاه آنتروپومتر و کولیس دیجیتال اندازهگیری شدند. اطلاعات به دست آمده با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره در نرمافزار 19SPSS آنالیز شد.
یافته ها: میانگین سن شرکتکنندگان 69/21 سال بهدست آمد. میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی و میانگین طول پا در بین دانشجویان فوریتهای پزشکی بهترتیب 17/4 لیتر بر دقیقه و 35/96 سانتیمتر برآورد گردید. همبستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با ابعاد آنتروپومتریک وجود داشت، بعلاوه ابعاد محیط شکم، طول پا و محیط ساق پا، 7/63 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی را پیشبینی کردند.
نتیجه گیری: ابعاد آنتروپومتریکی در بین دانشجویان فوریتهای پزشکی، یکی از عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. بنابراین در انتخاب این دانشجویان و همسان کردن توانمندی هر فرد با انرژی مورد نیاز شغل، توجه به ابعاد بدنی داوطلبین امری ضروری بهنظر میرسد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
