مجله علمی پژوهشی

  زمینه و هدف:‌ با وجود مزایای زیاد استفاده از خطوط انتقال مواد نفتی، این روش انتقال با درجات مختلفی از ریسک های بهداشت، ایمنی و زیست محیطی نیز همراه است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی ریسک نسبی خطرات یاد شده در خط لوله نفت کرمانشاه – سنندج می باشد.

  روش بررسی:‌ ابزار ارزیابی و مدیریت ریسک مورد استفاده در این مطالعه روش کنت مولبایر بود. در این روش ریسک نسبی بر اساس پنج پارامتر شاخص خسارت شخص ثالث، خوردگی، طراحی، بهره برداری نادرست و فاکتور نشت ارزیابی می شود.

  یافته ها: با استفاده از الگوی روش ارزیابی و جمع آوری اطلاعات و داده ها و انجام آزمایشات مورد نیاز، امتیاز دهی نمرات ریسک سبب شناسایی 96 محدوده ریسک در طول خط لوله گردید. در این میان کیلومترهای 103+670 ، 101+384 و 100+860 به ترتیب با کسب نمرات ریسک نسبی معادل 9.91 ، 9.82 و 9.74 بعنوان کانونهای اصلی خطر و اولویتهای اصلی اقدامات پیشگیری و اصلاحی شناسایی شدند.

  نتیجه گیری:‌ نظر به اهمیت پیشگیری از بروز حوادث در خط لوله مورد مطالعه مراقبت و گشت زنی منظم در طول مسیر خط لوله، کنترل دقیق همپوشانی در حفاظت کاتدی خط لوله و استفاده از سیستمهای مخابراتی مناسب نظیر SCADA و یا فیبر نوری در سرتاسر طول خط از مهمترین پیشنهادات کنترلی در این مطالعه بود.